Η λίστα ιστολογίων μου

Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Τα λίμερικ



Σήμερα μας επισκέφτηκε η δασκάλα Θεοδοσία Ράπτου και μας έμαθε την τεχνική να γράφουμε ποιήματα-λίμερικ.
Τα λίμερικ (limerick) είναι ποιήματα μιας στροφής με πέντε στίχους και ομοιοκαταληξία (ο πρώτος, ο δεύτερος και ο πέμπτος στίχος μεταξύ τους και ο τρίτος με τον τέταρτο),  σατιρικά ή απλώς κωμικά, "δίχως νόημα".
Ο πρώτος στίχος περιέχει την παρουσίαση του πρωταγωνιστή
Στον δεύτερο αποκαλύπτεται η ιδιότητά του.

Στον τρίτο και τέταρτο έχουμε την πραγματοποίηση κάποιας ενέργειας.
Ο πέμπτος στίχος είναι αφιερωμένος στην εμφάνιση ενός τελικού επιθέτου ή παραλόγου.

Στην Ελλάδα, πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ είναι ο Γιώργος Σεφέρης. Το 1975 εξέδωσε μια συλλογή από λίμερικ, με τον τίτλο Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά.
Το πρώτο ποίημα της συλλογής είναι:

Ήταν μια κοπέλα από τη Σάμο
που έχωσε το δεξί της στην άμμο
και με τ' άλλο χέρι
εκρατούσε ένα αστέρι
ετούτη η κοπέλα απ' τη Σάμο.

Να και τα δικά μας λίμερικ
 
Ήταν ένα άλογο από το Βόλο
που κάθε μέρα πήγαινε για πόλο
έπαιζε με μια κόκκινη μπάλα
μέσα στη λιακάδα
ετούτο το άλογο από το Βόλο.
Κωνσταντίνος Στέλλος



Είδα ένα άλογο πολύ φανταχτερό
που είχε ένα χαλινάρι λαμπερό
κάποτε έχασε το χαλινάρι
κι έτρωγε χορτάρι
εκείνο το άλογο το φανταχτερό.
Μαρία Καλκίμη



 


Ήταν ένα άλογο από την Πύλη
που με φίλησε στα χείλη
το άλογο τότε τρελάθηκε
έτρεχε-έτρεχε και χάθηκε
ετούτο το άλογο από την Πύλη.
Θανάσης Πολυχρονιάδης




Ήταν ένα μήλο από τη Ρόδο
που δεν του άρεσε να μένει μόνο
προσπαθούσε να βρει παρέα
και μετακόμισε στον Περαία
ετούτο το μήλο από τη Ρόδο.
Μαρία Νικολοπούλου

 
Ήταν ένας ιπποπόταμος μέσα στο ποτάμι
Και μασουλούσε ένα καλάμι
Έτρωγε κι έπινε νερό
Και λαχταρούσε ένα χυμό
Ήταν ένας λαίμαργος ιπποπόταμος μέσα στο ποτάμι.
Βασιλική Σπανού

 
Ήταν ένα νησί πολύ-πολύ μεγάλο
που σαν αυτό δεν ήταν άλλο.
Εκεί ζούσαν οι δώδεκα αθάνατοι θεοί
και μια μέρα βρήκαν μια σακούλα γεμάτη φαί
σε εκείνο το πολύ-πολύ μεγάλο νησί.
Αθανασία Λουκάκη


Ήταν ένας ταύρος από το Βόλο
που μπήκε σ’ ένα μαγικό ασανσέρ και πήγε στο Βόρειο Πόλο.
Όπως περπατούσε μπήκε σε μια σπηλιά
και μια αρκούδα τον πήρε αγκαλιά
ετούτος ο παράξενος ταύρος από το Βόλο.
Χρήστος Γεωργαντάς
 

 
Ήταν ένας ταύρος από το Βόλο
που του άρεσε να παίζει πόλο.
Μια μέρα έχασε την μπάλα
και του χάρισαν μια κουτάλα
στον απρόσεκτο ταύρο από το Βόλο.
Δημήτρης Κούγκουλας 

 
Ήταν ο Αργύρης από τη Θεσσαλονίκη
που στο χώμα βρήκε ένα σκουλήκι
μετά το πήρε και το πήγε στο παρτέρι
και σαπούνισε το ένα του το χέρι
αυτός ο όμορφος Αργύρης από τη Θεσσαλονίκη!
Χρυσούλα Βέτσικα

 
Ήταν ο Νικηφόρος από τα Ιωάννινα
που φορούσε δυο παπούτσια πάνινα
φόρεσε κι ένα παλτό
και ήπιε κι ένα ποτό
αυτός ο Νικηφόρος από τα Ιωάννινα.
Θανάσης Νικολόπουλος

 
Ήταν μια νεράιδα μέσα σ’ ένα σπίτι
που ‘χε για φίλο ένα σπουργίτι
ήταν όλη τη μέρα μαζί
επειδή ήταν φίλοι καλοί
η νεράιδα και το σπουργίτι μέσα στο σπίτι.
Ιωάννα Σιάρρα

 
Ήταν ένας άνθρωπος απ’ το φεγγάρι
που ήρθε στην Ελλάδα για να φάει σαλιγκάρι.
Ήθελε να φάει πολλά
μα στο τέλος έφαγε μουσταλευριά
ετούτος ο περίεργος άνθρωπος από το φεγγάρι!
Θωμαή Πολυχρόνη

 
Ήταν ένα στρείδι από την Κρήτη
που βρέθηκε στον Ψηλορείτη
στη συνέχεια εγώ το κοιτώ
και μέσα του βρίσκω φαγητό
ετούτο το ωραίο στρείδι από τη Κρήτη!
Σταύρος Τσάτσης

 
Στο χωριό μου πέρυσι το καλοκαίρι
φυσούσε πολύ-πολύ το αγέρι.
Τα Σάββατα έβγαινα στην πλατεία
κι έπινα λεμονάδες από τα ψυγεία
στο χωριό μου εκεί πέρυσι το καλοκαίρι.
Στέλιος Πούλιος

 
 
Ήταν ένας γάτος από την Ουγγαρία
και ήθελε συνέχεια να είναι από δίπλα του μια κυρία.
Όταν πήγε στην Ελλάδα, την πήρε μαζί του
γιατί την αγαπούσε και την ήθελε για όλη τη ζωή του
αυτός ο όμορφος γάτος από την Ουγγαρία.
Αλέξανδρος Μπακόλας

 
Ήταν ένα γατάκι από τη Λάρισα
που το είδα και λαχτάρισα
το πήραμε στο σπιτάκι
κι έφαγε ένα ψαράκι
ετούτο το φαγανό γατάκι από τη Λάρισα.
Βίβιαν Ρίζου

 
Ήταν ένας άνθρωπος στο δρόμο
ξάφνου έπεσε και χτύπησε στον ώμο
ήρθε ένας κύριος και τον πήγε στο νοσοκομείο
κι οι γιατροί του είπαν θέλεις χειρουργείο
ετούτος ο μοναχικός άνθρωπος στο δρόμο.
Νατάσα Καραγκούνη

 
 
 

1 σχόλιο:

Matziris Kostas - δάσκαλος είπε...

Ήταν τα παιδιά ενός σχολείου,
που είχαν όρεξη άνευ ορίου
να γράφουν λίμερικ και άλλα τέτοια
ποιήματα , λόγια καλά κι όχι μερεμέτια
παιδιά του 6ου του καλού σχολείου