Η λίστα ιστολογίων μου

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2020

5 Ιουνίου-Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος



«Ώρα για τη Φύση»
Για να φροντίζουμε τον εαυτό μας πρέπει να φροντίζουμε τη φύση.
Όλα προέρχονται από τη φύση. Τα τρόφιμα που τρώμε, ο αέρας που αναπνέουμε, το νερό που πίνουμε και το κλίμα που κάνει τον πλανήτη μας κατοικήσιμο.


  
Ταίριαξε τις ψηφίδες για να φτιάξεις τον κήπο
           


Η φύση είναι το σπίτι μας


Ανακύκλωση


Πρώτη μέρα στο σχολείο μετά από την περίοδο «Μένουμε σπίτι»



Παιδιά της Γ1΄ τάξης του 6ου Δημοτικού Σχολείου Ν. Ιωνίας Βόλου γράφουν...
Χθες, Δευτέρα 1 Ιουνίου, μετά από 80 ημέρες σπίτι επιστρέψαμε ξανά στο σχολείο. Η πρώτη μέρα ήταν λίγο περίεργη.
Φτάνοντας στο σχολείο, πήγα κατευθείαν στην τάξη μου και όχι στο προαύλιο όπως συνηθίζαμε. Βλέποντας την τάξη μου ξαφνιάστηκα. Δεν ήταν όπως τη θυμόμουν. Τα θρανία είχαν κάποια απόσταση μεταξύ τους και σε κάθε ένα υπήρχε μόνο μία καρέκλα και όχι δύο.
Εγώ κάθισα στην αριστερή πλευρά γιατί στα δεξιά υπήρχε ένα Χ. O δάσκαλος μας έδωσε κάποιες οδηγίες. Ύστερα μιλήσαμε για τις μέρες που μείναμε σπίτι και μετά βγήκαμε διάλειμμα.
Στο διάλειμμα κάθε τμήμα είχε τον δικό του χώρο για να παίξει. Όχι όλοι μαζί.
Ακόμη και στη Γυμναστική τις ασκήσεις τις κάναμε κρατώντας αποστάσεις μεταξύ μας. Αυτό δε μου άρεσε, αλλά δυστυχώς πρέπει να το συνηθίσουμε για να είμαστε ασφαλείς.
 Ι.Δ.

Χθες, που πήγαμε για πρώτη μέρα στο  σχολείο μετά από 80 μέρες, ήταν όλα διαφορετικά. Τα θρανία μας ήταν αλλιώς τοποθετημένα και ο καθένας καθόταν μόνος του. Ένα Χ ήταν πάνω στο θρανίο δίπλα από εμάς.
Η πρώτη μέρα στο σχολείο είχε  τα καλά της είχε και τα άσχημά της. Τα καλά νέα ήταν ότι κάναμε πιο λίγο μάθημα με τον κύριο και δεν είχαμε τίποτα για το σπίτι.
Στην Ευέλικτη Ζώνη δε γράψαμε, όπως κάνουμε κάθε φορά, αλλά ζωγραφίσαμε.
Τα άσχημα νέα ήταν ότι στη Γυμναστική κάναμε μόνο ασκήσεις και στην αρχή δεν παίξαμε τίποτα. Μετά η γυμνάστρια μας έβαλε να καθίσουμε κάτω. Κάποια στιγμή μας άφησε να σηκωθούμε για να παίξουμε. Η γυμναστική ήταν χάλια...
Το διάλειμμα ήταν έτσι κι έτσι, γιατί παίξαμε για λίγο.
Έτσι ήταν η πρώτη μέρα στο σχολείο.
Κ-Γ. Ρ

Μετά από πολύ καιρό, συγκεκριμένα μετά από 80 μέρες, ξαναπήγα στο σχολείο. Προτού μπω, μου είπε μία κυρία ότι δε θα κάνουμε προσευχή. Μετά πήγα επάνω στην τάξη και είδα ότι τα θρανία ήταν χωρισμένα και το κάθε ένα είχε μια καρέκλα.
Έκατσα στο θρανίο, που μου είπε ο κύριος και περιμέναμε και τα άλλα παιδιά. Μόλις ήρθαν και τα άλλα παιδιά, ο κύριος μας έλεγε τι πρέπει να κάνουμε και τι δεν πρέπει να κάνουμε. Μόλις τελείωσε, διαβάσαμε στην γλώσσα δύο κειμενάκια και μετά χτύπησε το κουδούνι για διάλειμμα.
Στο διάλειμμα μας είχαν μόνο σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Η γυμναστική δεν μου άρεσε γιατί δεν παίξαμε παιχνίδια και κάναμε μόνο ασκήσεις.
 Έτσι ήταν η πρώτη μέρα στο σχολείο.
Ρ. Γ-Π.

Χθες ήμουν πολύ χαρούμενος γιατί άρχισαν τα σχολεία.
Όταν πήγα στο σχολείο η τάξη ήταν αλλαγμένη. Στα θρανία καθόμασταν όλοι μόνοι μας χωρίς να έχουμε διπλανό.
Δεν κάναμε σχεδόν καθόλου μάθημα. Τις πρώτες ώρες μιλούσαμε, γιατί είχαμε πολύ καιρό να συναντηθούμε, λόγω του κορωνοϊού.
Στο διάλειμμα ήμασταν περιορισμένοι σε έναν χώρο.
Στη γυμναστική απαγορεύτηκε το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Στεναχωρήθηκα λίγο. Δεν παίξαμε τίποτα, κάναμε μόνο ασκήσεις. 
Εύχομαι το σχολείο να γίνει όπως ήταν παλιά.
Χ. Π– Ι

Σάββατο 30 Μαΐου 2020

Επιστροφή στο σχολείο...



ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ
Λίστα με όσα δεν πρέπει να ξεχνάς!
Προστάτευσε τον εαυτό σου και το σχολείο σου
·        Να βήχεις ή να φτερνίζεσαι στον αγκώνα σου ή σε χαρτομάντιλο, το οποίο θα πετάς αμέσως σε κάδο απορριμμάτων.

·        Να μην βάζεις τα χέρια σου στο στόμα, στη μύτη ή στα μάτια σου.

·        Να πλένεις συχνά τα χέρια σου με σαπούνι και νερό για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα, ειδικά πριν τη λήψη φαγητού και μετά τη χρήση της τουαλέτας. Αν δεν υπάρχει σαπούνι και νερό, μπορείς να χρησιμοποιήσεις αλκοολούχο αντισηπτικό διάλυμα.

·        Να μην ανταλλάσσεις αντικείμενα (όπως στυλό, μολύβι, γόμα, κινητό τηλέφωνο, χαρτονομίσματα, κέρματα κλπ) με τους συμμαθητές σου.

·        Να κρατάς απόσταση 1,5 μ. με τους συμμαθητές σου μέσα στην τάξη και στους άλλους χώρους του σχολείου, καθώς και με τους φίλους και γνωστούς σου έξω από το σχολείο.

·        Σε περίπτωση που εμφανίσεις πυρετό, βήχα ή δυσκολία στην αναπνοή να ενημερώσεις άμεσα τους γονείς/κηδεμόνες σου ή τον καθηγητή σου και να μείνεις σπίτι μέχρι να νιώσεις τελείως καλά.

Για περισσότερες πληροφορίες, υποστήριξη ή παρέμβαση μπορείτε να απευθυνθείτε στην ειδική ομάδα επιστημόνων του ΕΟΔΥ :
Για ιατρική υποστήριξη και παρέμβαση: 210 5212054, 210 5212056, 210 5212058
Για ψυχολογική υποστήριξη και παρέμβαση: 215 215 6060



Δευτέρα 25 Μαΐου 2020

Παραμύθι


Τσιμπλούλης Γεράσιμος


Πόρτα κρυφή, πόρτα μαλαματένια...
Το μυστικό του κάστρου




 Μια φορά κι έναν καιρό σε τόπο μακρινό ή κοντινό, κανείς δεν το ξέρει, ζούσε η Σοφία. Κατοικούσε σ’  ένα χωριό σκαρφαλωμένο στη ράχη του βουνού. Εκεί οι ελιές συναντούσαν το γαλάζιο της θάλασσας. Οι άνθρωποι, αγρότες και κτηνοτρόφοι, ζούσαν απλά. Δεν βαρυγκωμούσαν για τον καθημερινό κάματό τους. Πάντα δοξολογούσαν τον Πλάστη και Δημιουργό. Τα σπίτια τους πάντα ανοιχτά και φιλόξενα. Ήξεραν να φιλεύουν γνωστούς και άγνωστους με τ’ αγαθά των κόπων τους.
Η Σοφία κάθε χρόνο περίμενε πώς και πώς τις καλοκαιρινές διακοπές. Ήταν η μεγάλη ευκαιρία να βρεθεί με τις φίλες της από τη μεγάλη πόλη, τη Δωροθέα με τις δίδυμες αδερφές της, την Ευτυχία και τη Ζωή.
Τα κορίτσια, μια χαρούμενη παρέα, πότε τα έβρισκες στην παραλία να χτίζουν κάστρα στην άμμο ή να κολυμπούν στη θάλασσα και πότε στο δάσος με τις κουμαριές και τις λαδανιές να ψάχνουν για μανιτάρια ή να αφουγκράζονται τις φωνές των ζώων.
Μια μέρα στο δάσος τα τέσσερα κορίτσια είδαν μια χελώνα κι έναν σκαντζόχοιρο να περπατούν πλάι-πλάι. Πότε μπροστά ο σκαντζόχοιρος και πότε η χελώνα. Λες κι έκαναν αγώνα δρόμου. Θυμήθηκαν το παραμύθι με τον λαγό και τη χελώνα.
«Τι μας κοιτάτε με ανοιχτό το στόμα», είπε η χελώνα στα κορίτσια και συνέχισε τα λόγια της «έβαλα στοίχημα με τον σκαντζόχοιρο, πως θα φτάσω πρώτη στο κάστρο. Αν θέλετε πάτε κορίτσια εσείς μπροστά και περιμένετέ μας». «Να γίνετε διαιτητές του αγώνα μας», συμπλήρωσε ο σκαντζόχοιρος.
Η Σοφία, Δωροθέα, η Ευτυχία και η Ζωή δεν πίστευαν σ’ αυτό που άκουγαν τ’ αυτιά τους. Κούνησαν τα κεφάλια τους πάνω κάτω και πήραν τον ανηφορικό δρόμο προς το κάστρο. Πέρασαν από τη ρεματιά του δράκου, περπάτησαν στο στενό μονοπάτι, σκαρφάλωσαν σε βράχια, για να κόψουν δρόμο.   
Ήταν ντάλα μεσημέρι σαν έφτασαν στο κάστρο. Πρώτη φορά έρχονταν εδώ. Είχαν ακούσει πολλές ιστορίες για το κάστρο από τον παππού Θύμιο. Ιστορίες για λάμιες και νεράιδες, για πειρατές και θησαυρούς. Λένε, πως το κάστρο είναι χτισμένο στα ερείπια του παλατιού του βασιλιά Λάιου, που το είχε για θερινή κατοικία στο βουνό των κενταύρων. Λένε ακόμη πως ένα μυστικό πέρασμα ξεκινά από εδώ και φτάνει μέχρι τον μακρύ γιαλό. Είναι το πέρασμα που παίρνουν οι Μοίρες σαν έρχονται στο χωριό, κάθε φορά που γεννιέται ένα μωρό. Τα κορίτσια έσπρωξαν τη βαριά ξύλινη πόρτα και μπήκαν. Μπροστά τους έστεκε ένας πέτρινος πύργος με σιδερόφραχτα παραθύρια και πολεμίστρες.
-Να μπούμε μέσα, να εξερευνήσουμε τον πύργο, πρότεινε η Ζωή.
-Λες να βρούμε και κανένα θησαυρό; αναρωτήθηκε φωναχτά η Ευτυχία.
-Κι αν τον φυλάει κάποιος δράκος; συμπλήρωσε η Σοφία.
-Μα πού είναι η πόρτα του πύργου; Δεν τη βλέπω, είπε η Δωροθέα.
Τα κορίτσια άρχισαν να κάνουν γύρους γύρω από τον πύργο, την πόρτα του να βρουν. Έψαξαν για λίγο, μα πόρτα δεν έβλεπαν. «Λέτε να είναι πίσω από τον κισσό;» πετάχτηκε κάποια στιγμή η Σοφία. Ένας κισσός είχε απλωθεί στον έναν τοίχο του πύργου από τη βάση μέχρι τη σκεπή του. Είχε σκεπάσει τα πάντα. Τα κορίτσια παραμέρισαν τα φύλλα του κισσού και μια λάμψη θάμπωσε τα μάτια τους. Μπροστά τους έστεκε μια πόρτα κρυφή, μια πόρτα μαλαματένια, κλειστή, δίχως κλειδί και κλειδαρότρυπα. Ένα πόμολο με μορφή δράκου, τράβηξε την προσοχή των κοριτσιών. Και γύρω του αριθμοί από το μηδέν έως το εννιά και γράμματα. «Γράμματα σπουδάγματα, του Θεού τα πράγματα».

Η Δωροθέα άρχισε να διαβάζει δυνατά «αν την πόρτα θες ν’ ανοίξεις, πρώτα τον γρίφο να βρεις και ύστερα το πόμολο στους αριθμούς να στρίψεις. Πάντα από το μηδέν να ξεκινάς.
Ένας πατέρας κεφαλή
δώδεκα γιοι ποδάρια
και κάθε γιος στη ράχη του εξήντα θυγατέρες,
μισές άσπρες, μισές μαύρες».
-Ας είναι καλά η γιαγιά μας, που μας μαθαίνει αινίγματα, φώναξε όλο χαρά η Ζωή. «Εύκολος ο γρίφος, είναι ο χρόνος, οι δώδεκα μήνες και οι τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες».
-Εμπρός, τι καθόμαστε, ας γυρίσουμε το πόμολο. Πρώτα από το μηδέν στο ένα, ο χρόνος. Γυρίζουμε στο μηδέν και πάμε πρώτα στο ένα και μετά στο δύο, οι μήνες. Πάλι πίσω στο μηδέν και τώρα πάμε πρώτα στο τρία, μετά στο έξι και γυρίζουμε στο πέντε, είπε η Ευτυχία.
Και ω! του θαύματος η πόρτα η κρυφή, η μαλαματένια, άνοιξε διάπλατα. Ο χρόνος, οι μήνες και οι μέρες άνοιξαν τη σφαλιστή, μαλαματένια θύρα. Φάνηκε το κατώι του πύργου. Τέσσερα πιθάρια μέσα στο χρώμα και στις ζωγραφιές έστεκαν σαν ακοίμητοι φρουροί. Το ένα είχε μια κόρη να τρέχει σε κάμπο με παπαρούνες και μαργαρίτες. Το άλλο πιθάρι έναν αγρότη με το δρεπάνι του να θερίζει το χωράφι του. Το τρίτο έναν άντρα να κρατά καλάθι με σταφύλια. Το τελευταίο είχε γέρο άντρα με την κάπα του να ζεσταίνει τα χέρια του πάνω από τη φωτιά, που έκαιγε σε μαγκάλι.
Με απορία στα μάτια τους, τα κορίτσια έσκυψαν να δουν τι έχουν τα πιθάρια μέσα τους. Το ένα γεμάτο λάδι, το άλλο κρασί, το τρίτο σιτάρι και το τέταρτο μέλι. Πόσος κόπος, πόσος ιδρώτας για να γεμίζουν τα πιθάρια...
Μα η περιέργεια τα κορίτσια τσιμπά και τη σκάλα ανεβαίνουν. Στη μεγάλη σάλα του πύργου, από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκαν. Κάθε τοίχος και τέσσερα παράθυρα. Μόνο ο βορεινός δεν είχε ούτε παραθύρι ούτε φεγγίτη. Ένας τεράστιος καθρέφτης ήταν όλος ο τοίχος.
Η Δωροθέα, η Ευτυχία, η Ζωή και η Σοφία στάθηκαν στη μέση της σάλας. Άρχισαν να κάνουν στροφές γύρω από τον εαυτό τους. Φαντάζονταν πως ήταν πριγκίπισσες των παραμυθιών και χόρευαν στον ρυθμό του βαλς. Έβλεπαν το είδωλό τους στον καθρέφτη.
-Μα τι παράξενος καθρέφτης, σίγουρα είναι μαγικός. Πώς μας δείχνει έτσι, αναφώνησαν όλες με μια φωνή.
Τα κορίτσια έστεκαν σε έναν λουλουδιασμένο κάμπο με ανεμώνες και χαμομήλια.  Και δίπλα τους άγρια και ήμερα ζώα. Αναγνώρισαν το ελάφι,  το αγριόγιδο, το τσακάλι, τον λύκο, την αρκούδα. Τα άλλα ούτε ζωγραφιστά δεν τα είχαν δει. Κι αυτά χόρευαν μαζί τους. Μετά από λίγο, ο κάμπος μεταμορφώθηκε σε πλαγιά βουνού με ολάνθιστες κερασιές. Μέλισσες βούιζαν γύρω από τα λουλούδια, ενώ τα κορίτσια έπαιζαν κυνηγητό. Δεν κράτησε και πολύ και η πλαγιά έγινε ρεματιά με γάργαρα νερά. Αηδόνια κελαηδούσαν πάνω σε πλατάνια και η Σοφία, η Δωροθέα, η Ευτυχία και η Ζωή τσαλαβουτούσαν στο νερό. Κι ύστερα ήρθε η σειρά της θάλασσας με καταγάλανα νερά, όπου τα δελφίνια κολυμπούσαν δίπλα σε φώκιες.   
«Πόσο όμορφη είναι η γη μας», αναφώνησε η Σοφία.
Ξαφνικά ένα μαύρο σύννεφο σκέπασε τα πάντα. Τα λουλούδια μαράθηκαν, τα γάργαρα νερά θόλωσαν και τα ζώα ψόφησαν. Τα κορίτσια θυμήθηκαν το περσινό καλοκαίρι με τη μεγάλη πυρκαγιά που έκαψε το πανέμορφο δάσος του Αη-Λια στην πέρα ράχη... Μα και τη μέρα που στο γιαλό αντίκρισαν το νεκρό δελφίνι.... Έφεραν στο νου τους και τις διαδηλώσεις των ανθρώπων να σταματήσει η ρύπανση του περιβάλλοντος από το μεγάλο εργοστάσιο...
Και τότε μια φωνή ακούστηκε μέσα από τον μαγικό καθρέφτη.
«Περάσατε πόρτα κρυφή, πόρτα  μαλαματένια
η ζωή σας να είναι πάντα όμορφη και ζαχαρένια.
 Εδώ κατοικεί ο χρόνος και η ζωή
που ταξιδεύουνε συνέχεια πάνω στη γη.
Τους ανθρώπους καλούν, προσκαλούν
όλα τα ζώα και τα φυτά ν’ αγαπούν.
Την εξαφάνισή τους να εμποδίσουν
και τη ζωή τους να βοηθήσουν.
Ζώα και φυτά
μεγάλα και μικρά
είτε άγνωστα είτε γνωστά
όλα για τον άνθρωπο είναι σημαντικά.
Όλα γύρω μας είναι όμορφα, ξεχωριστά
της φύσης, του Θεού δώρα μοναδικά.
Τα ονόματά σας κορίτσια σημαδιακά.
Ο Θεός με σοφία τα εποίησε όλα, Σοφία.
Δωροθέα, όλα δώρα του Θεού ευλογία.
Η ευτυχία βρίσκεται στη φύση, Ευτυχία,
περπατήστε στο βουνό, στην παραλία.
Χρειάζεται προσοχή για τη ζωή του πλανήτη Γη, Ζωή,
στο χέρι των ανθρώπων η φύση είναι κάθε στιγμή.
Ο χρόνος κύκλο κάνει
και παντού φτάνει
μα για να υπάρχει μαζί με τις εποχές,
οι άνθρωποι πρέπει να αλλάξουν συμπεριφορές.
Το κλίμα της γης αλλάζει
αυτό όλους μας τρομάζει.
Είναι καιρός για σκέψη και δράση
τη ζωή της η γη μη χάσει».
Σοφία, ξύπνα, θα αργήσεις να πας στο σχολείο σου. Ήταν η φωνή της μάνας της...
Η Σοφία πετάγεται στο λεπτό. Ξέρει καλά, πως είναι της μοίρας της γραφτό, όπως και τα παραμύθια λένε, το μυστικό του κάστρου με όλους να μοιραστεί.

Παρασκευή 22 Μαΐου 2020

Παγκόσμια Ημέρα Βιοποικιλότητας




Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Βιοποικιλότητας. Καθιερώθηκε το 1993 από τα Ηνωμένα Έθνη για την καλύτερη κατανόηση και ευαισθητοποίηση σε θέματα βιοποικιλότητας. Η ποικιλία των ζωικών και φυτικών ειδών έχει μεγάλη σημασία για την ανθρώπινη ζωή.
Οι ανθρώπινες δραστηριότητες απειλούν με εξαφάνιση  το 12% του συνόλου των πτηνών του πλανήτη και το 10% των φυτών και των ζώων της Γης. Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι έως το 2050 θα έχει εξαφανιστεί το ένα τρίτο της πανίδας από τη Γη, εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών.
Στη χώρα μας απειλούνται με εξαφάνιση η καστανή αρκούδα, η μεσογειακή φώκια, η χελώνα καρέτα - καρέτα, η αγριόγατα, ο γυπαετός, η πέστροφα, ενώ σε κίνδυνο βρίσκονται ο λύκος, το τσακάλι, ο ασβός, το ζαρκάδι και το ελάφι.



Μπορείτε να δείτε τα παρακάτω videos

·        Αρκούδα
          https://safeyoutube.net/w/0lHG

·        Ελάφια
          https://safeyoutube.net/w/znHG

·        Χελώνα καρέτα - καρέτα
          https://safeyoutube.net/w/crHG

·        Ζώα που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν
          https://safeyoutube.net/w/QvHG


·        Λύσε το σταυρόλεξο
http://photodentro.edu.gr/photodentro/m-anaskophsh_zoa_cross_v2.0_pidx0015426/


·        Παίξε τα παρακάτω  παιχνίδια




Παρασκευή 15 Μαΐου 2020

Η επίσκεψη μας στο Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης






Η 18η Μαΐου είναι η Διεθνής Ημέρα Μουσείων. Φέτος τα μουσεία της χώρας μας θα είναι κλειστά.

Ας γνωρίσουμε το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης. Ένα ξεχωριστό μουσείο. Λίγα παρόμοια μουσεία υπάρχουν στον κόσμο.

Περιηγηθείτε στη σελίδα του Μουσείου. Να δείτε τις συλλογές για την πολιτιστική κληρονομιά, τη μητέρα και το περιβάλλον. Να δείτε και την παρουσίαση (power point), που ετοίμασε ο δάσκαλός σας. Να γράψετε ένα κείμενο με τον τίτλο «Η επίσκεψή μου στο Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης» και να κάνετε και εσείς μια ξεχωριστή ζωγραφιά για το περιβάλλον. Να έχει χρώμα παντού. Και στη ζωγραφική όλα επιτρέπονται, π.χ. κόκκινα ή μπλε δέντρα. Ας αφήσετε τη φαντασία σας, να γεμίσει χρώματα και σχήματα το χαρτί σας. Τα έργα του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής Τέχνης, ας σας δώσουν έμπνευση...

Ο δάσκαλος της Γ1΄τάξης

του 6ου Δημ. Σχολείου Ν. Ιωνίας Βόλου



Αυτές τις μέρες επισκέφτηκα μέσω του υπολογιστή το Μουσείο  Ελληνικής  Παιδικής  Τέχνης. Μου φάνηκε πολύ περίεργο γιατί δεν ήξερα πως υπάρχει κάτι τέτοιο. Μου έκανε εντύπωση πως υπήρχαν τόσο δύσκολες ζωγραφιές από μικρά παιδιά σ’ αυτό το μουσείο. Μου άρεσαν πολύ τα έντονα χρώματα που χρησιμοποιούσαν και ότι κάποιες ζωγραφιές έμοιαζαν με κολάζ.  Θα ήθελα κάποια στιγμή να το επισκεφθώ με την οικογένειά μου ή το σχολείο μου.                                                                                                                                                                                                                                                                                           Αλέξανδρος


Είδα το αρχείο του δασκάλου μου και παρατήρησα τα χρώματα, που είχαν όλες οι ζωγραφιές. Από όλες τις εικόνες μου έκανε εντύπωση η ζωγραφιά με τα καράβια και τους ψαράδες. Είδα πολλούς ανθρώπους πάνω στις βάρκες, άλλοι να ψαρεύουν και άλλοι να κάθονται έξω από το νερό. Άλλοι κάνανε βόλτα με τις βάρκες. Αυτή ήταν η αγαπημένη μου ζωγραφιά.
Στο τέλος είδα μια φωτογραφία με τον δάσκαλό μου να βρίσκεται στο Μουσείο.
Μακάρι να πηγαίναμε κι εμείς να το δούμε από κοντά.


 Ιωάννης

Σήμερα επισκέφτηκα το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης μέσω της παρουσίασης (power point) που ετοίμασε ο δάσκαλός μου.
Εκεί διάβασα ότι το μουσείο ιδρύθηκε το 1944  και πως είναι ένα πρωτοποριακό μουσείο στο οποίο εκτίθενται έργα ζωγραφικής και κατασκευές παιδιών ηλικίας 4 έως 14 ετών. Τα εκθέματα είναι περισσότερα από 10.000 και κάθε χρόνο γίνονται και πιο πολλά. Είδα και θαύμασα υπέροχες ζωγραφιές αλλά και κατασκευές, οι οποίες είχαν διάφορα θέματα και πολλή φαντασία. Όλα είναι πραγματικά μοναδικά αλλά εμένα μου άρεσαν περισσότερο  δυο παρόμοιες ζωγραφιές με λουλούδια, ζωγραφισμένες η μία με κίτρινο φόντο και η άλλη με μαύρο. Ακόμα παρατήρησα ότι υπήρχαν δυο άνθρωποι, μια γυναίκα και ένας άντρας, οι οποίοι κάνουν την παρουσίαση και εξηγούν τις ζωγραφιές και κατασκευές. Υπάρχει και μια φωτογραφία του δάσκαλού μου, του κυρίου Γεράσιμου, με τους υπεύθυνους του μουσείου.
Εύχομαι να καταφέρουμε να επισκεφτούμε από κοντά το μουσείο και να θαυμάσουμε όλες αυτές τις υπέροχες δημιουργίες.
Εβίτα


Ο δάσκαλος μας έστειλε εικόνες από το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης και καθόμουν αρκετή ώρα και τις χάζευα με τη μαμά μου. κατάλαβα ότι με τη φαντασία μπορείς να ζωγραφίσεις και να δημιουργήσεις ό,τι θέλεις.   Μου άρεσε πολύ η «βόλτα» στο Μουσείο αν και θα ήθελα να τις δω από κοντά. Έκανα και εγώ ζωγραφιά για το περιβάλλον και ελπίζω να σας αρέσει.
Νικολέτα


Η επίσκεψή μου στα links του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής τέχνης μου άρεσε πολύ γιατί είδα πολλές ζωγραφιές παιδιών .
Επίσης μου άρεσε πολύ, γιατί μέσα από αυτό το μουσείο δίνεται κίνητρο στα παιδιά να γνωρίσουν καλύτερα την τέχνη ,να αναδείξουν τον εσωτερικό τους κόσμο και το ταλέντο τους .
Γεώργιος Παΐσιος


Τη Δευτέρα 11 Μαΐου έλαβα από τον δάσκαλό μου μια παρουσίαση για το Μουσείο Παιδικής Ελληνικής Τέχνης.  Ο δάσκαλός μου είχε επισκεφτεί το μουσείο στις 23/9/2017.
Το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης είναι ένα πρωτοποριακό Μουσείο που εκθέτει ζωγραφιές και κατασκευές παιδιών  από όλη την  Ελλάδα, ηλικίας από 4 έως 14 ετών. Οι συλλογές του Μουσείου ξεπερνούν τα 10.000 έργα. Επίσης διάβασα ότι το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης ιδρύθηκε το 1994 από το Σωματείο Φίλων του. Τα πρώτα του έργα τέχνης ήταν από τον διαγωνισμό παιδικής ζωγραφικής που τον διοργάνωσε το Μουσείο Μηλεών Πηλίου. Στην συνέχεια είδα πολλές ωραίες ζωγραφιές και κατασκευές παιδιών από όλη την Ελλάδα.
Το Μουσείο Παιδικής Ελληνικής Τέχνης μου φάνηκε πάρα πολύ ωραίο και θα ήθελα και εγώ να κάνω μια ζωγραφιά για το Μουσείο. Επίσης θα ήθελα να πάμε με το σχολείο μια επίσκεψη εκεί.
Παναγιώτης -Ιωάννης

Ζωγραφιές των μαθητών/τριών








Παρασκευή 8 Μαΐου 2020

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ




Χρόνια πολλά μαμά!                                                       
Γιορτάζουμε την Κυριακή 10 Μαΐου και τιμούμε τις μαμάδες μας για την αγάπη, την τρυφερότητα και την φροντίδα που απλόχερα μας δίνουν.
Μέσα από τις ζωγραφιές των παιδιών του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής Τέχνης, βλέπουμε μαμάδες από όλο τον κόσμο που χορεύουν, αγκαλιάζουν και παίζουν με τα παιδιά τους δίνοντάς τους χαρά, ευτυχία, στοργή και ασφάλεια.
Μπορείς να ζωγραφίσεις τη μαμά σου και τον εαυτό σου με όποια υλικά έχεις στο σπίτι, μαρκαδόρους, ξυλομπογιές, νερομπογιές, τέμπερες. Μην ξεχάσεις να γεμίσεις το έργο σου με πάρα πολλά χρώματα . Η ζωγραφιά σου, ένα φιλί και μια αγκαλιά θα είναι το πιο πολύτιμο δώρο για την γιορτή της μητέρας σου!!!

Πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο για να συνδεθείτε με την ιστοσελίδα του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής Τέχνης και να εμπνευστείτε από τις δημιουργίες των παιδιών:

ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΣΤΗ ΜΑΜΑ ΜΕ ΜΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ! 
https://www.childrensartmuseum.gr/view_event/581/hronia-polla-mama