Μια ξακουστή υφάντρα στην πόλη μας…

 

Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στα Κοκκινόγεια Δράμας την εποχή του '50.
Ήταν μια εποχή που συγκέντρωνε τα παιδιά στη γειτονιά, τις γιαγιάδες στην αυλόπορτα και τις νυφάδες στον αργαλειό.

Θυμάται μία θεία της που ύφαινε κουρελούδες στον αργαλειό και Θρακιώτισσες που ύφαιναν όμορφα υφαντά για καθημερινή χρήση.
Αλλά το όνειρό της να γίνει υφάντρα αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα, όταν η τύχη την οδηγεί το 1952 στην Παιδόπολη Λάρισας, στο μαθητικό εργαστήρι με τους πολλούς αργαλειούς.
Έγινε υφάντρα και δίδαξε σε γυναίκες, νεότερες και μεγαλύτερες, την υφαντική τέχνη.
Το 1971 βάζει στο σπίτι της τον ξύλινο χωριάτικο αργαλειό της και συνεχίζει να δημιουργεί.
Στόλισε παράθυρα με πλουμιστές κουρτίνες ,τραπέζια με τραπεζομάντιλα ,καρέδες και σεμέδες. Έντυσε κυρίες με υφαντές φούστες και φορέματα ανάλογα με τη μόδα της εποχής. Και μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο συνέχισε να υφαίνει και να δημιουργεί αθάνατα έργα τέχνης και πίνακες εμπνευσμένους από τη θρησκεία την ελληνική παράδοση την αρχαία Ελλάδα την μυθολογία κ.τ.λ. Είναι η υφάντρα Αγγελική Σεφεριάδου Καραογλανίδου, που αυτές τις μέρες εκθέτει τα υφαντά της στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ν. Ιωνίας Βόλου. Σήμερα είχαμε τη χαρά να τη γνωρίσουμε από κοντά.
Μας μίλησε για την τέχνη της και μας ξενάγησε στην έκθεση με τα έργα της. Την ευχαριστούμε...

Σήμερα 26 Νοεμβρίου με τον κύριό μας επισκεφτήκαμε το Πολιτιστικό Κέντρο Ν. Ιωνίας και είδαμε μια έκθεση υφαντικής.

Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν το υφαντό με την κυρά της Ρω. Έδειχνε μια γυναίκα που ήταν σ’ ένα νησί και ύψωνε την ελληνική σημαία.

Στην κυρία Αγγελική, έτσι την έλεγαν την κυρία που μας έδειξε τα υφαντά της, θα ήθελα να πω πολλά θερμά συγχαρητήρια.

Θα μου άρεσε και μένα, όταν μεγαλώσω, να δημιουργώ έργα όπως η κυρία Αγγελική.

Βάσω Φλώρου

 

Μια μέρα μας είπε ο κύριος ότι θα πάμε στο Πολιτιστικό Κέντρο Ν. Ιωνίας για να δούμε μία έκθεση που γίνεται αυτές τις μέρες. Αυτή η έκθεση, η δεύτερη που επισκέπτομαι φέτος με την τάξη μου, ήταν με χρωματιστά υφαντά.

Στην έκθεση ήταν και η κυρία Αγγελική, η οποία είχε κάνει τα υφαντά. Τα σχέδια στα υφαντά της τα εμπνεύστηκε από: τη Θρησκεία μας, την Ιστορία μας, τα ζώα, τα πουλιά, ζωγραφιές παιδιών και τη λαϊκή παράδοση. Για αυτά τα έργα τέχνης έχει κάνει πολύ δουλειά η κυρία Αγγελική και γι’ αυτό είναι τόσο ωραία. Και για αυτό το λόγο είναι μια υφάντρα που μου αρέσουν πολύ τα έργα της.

Ελένη-Καλλιόπη Τσιμπερίδη

Ο δάσκαλός μας, ο κύριος Γεράσιμος, μας πήγε την Τρίτη στο Πολιτιστικό Κέντρο Ν. Ιωνίας Βόλου, για να δούμε μια έκθεση υφαντών φτιαγμένα στον παραδοσιακό αργαλειό.

Πριν πάμε στην έκθεση, μιλήσαμε στην τάξη για τον αργαλειό και πόσα πολλά πράγματα έκαναν οι άνθρωποι σ’ αυτόν. Ο κύριος μας έφερε και ένα χαλί που το είχε φτιάξει η προγιαγιά του στον αργαλειό.
Στην έκθεση μου έκανε εντύπωση το υφαντό η Κυρά της Ρω, που την παρουσίαζε με μαύρα ρούχα, να κρατά ψηλά την ελληνική σημαία και δίπλα της ένα εκκλησάκι. Ακριβώς όπως ήταν η κυρά της Ρω φύλακας της πατρίδας μας. Η κυρία Αγγελική εμπνεύστηκε το έργο της από τη ζωγραφιά ενός εντεκάχρονου παιδιού.
Κωνσταντίνος Σωτήρης

Την Τρίτη πήγαμε και επισκεφτήκαμε το Πολιτιστικό κέντρο και είδαμε μια έκθεση υφαντικής τέχνης.

Εκεί μια κυρία είχε φτιάξει διάφορα υφαντά με τον αργαλειό της. Είχε κάνει πολλά έργα που ήταν ωραία και είχαν πολλά χρώματα. Είχε υφαντά με την εικόνα του Χριστού, με σταυρούς, με πουλιά και διάφορα άλλα. Πιο πολύ μου άρεσε ένα υφαντό που έδειχνε την ιστορία μιας κοπέλας φτωχής και ενός βοσκού.

Ήταν όλα πολύ ωραία.

Δημήτρης Τσάτσης

Στην έκθεση του Πολιτιστικού Κέντρου είδαμε διάφορα υφαντά που είχαν πάνω τους ωραία σχέδια. Δεν έχω ξαναδεί τόσο όμορφα σχέδια. Είχε γατούλες, αετούς, περιστέρια, πρόβατα και άλλα πολλά. Επίσης είχε και πολύ όμορφα μαξιλάρια με πανέμορφα λουλούδια.
Όλα αυτά που είδαμε ήταν φτιαγμένα από την κα. Αγγελική Σεφεριάδου Καραογλανίδου.
Γιάννης Χρυσοβέργης
 

 

Κλωστές και νήματα στην τάξη...

Σήμερα, Παρασκευή 23 Νοεμβρίου, η Ελένη έφερε στην τάξη νήματα πολλά. Ήταν μια καλή ευκαιρία, το κάθε παιδί να φτιάξει το δικό του "βραχιολάκι".
Με πολύ κέφι οι κλωστές πλέκονται μεταξύ τους και μέσα σε λίγα λεπτά τα βραχιολάκια είναι έτοιμα...

 

Ποιο πάει με ποιο;

Η υφαντική είναι από τις πρώτες τέχνες				προστατεύεται από το κρύο, αλλά και στολίζει το σώμα του και το χώρο όπου κατοικεί.
Με το ύφασμα ο άνθρωπος				στην ιστορία του ανθρώπου.
Οι άνθρωποι έφτιαχναν τα ρούχα τους από φυσικά υλικά				με φυσικές πρώτες ύλες.
Οι γυναίκες έβαφαν τα νήματα και τα υφάσματά τους				μαλλί, βαμβάκι, λινάρι, μετάξι.
Κίτρινο έβαφαν με				τα φύλλα της μουριάς και τα φύλλα της αμυγδαλιάς.
Τα υφαντά χωρίζονται στα ριγωτά, με πλατιές ή λεπτές ρίγες				και στα κεντητά ή ξομπλιαστά, με γεωμετρικά σχέδια ή θέματα παρμένα από τη φύση.

 

Βρες τα αινίγματα

• Μέσα στα πράσινα ντυμένος μένω όλο τον καιρό και σαν έρθει ο Οκτώβρης, το άσπρο φέσι μου φορώ……………………………………………………

• Άλλοτε του σπιτιού ήταν πρώτο στολίδι
  και πρώτος ήταν στα προικιά………………………………………………

 

Η ακροστιχίδα θα σου δώσει γυναικείο επάγγελμα

 

-	- - - - - -	Με αυτό φτιάχνουμε τα ρούχα μας.
-	- - -	Το βαμβάκι είναι...
-	- - - - -	Η θεά Αθηνά, μια υφάντρα που τόλμησε να την συναγωνιστεί, τη μεταμόρφωσε σε…
-	- - -	Συνώνυμη λέξη με την κλωστή
-	- - - - - - -	Φυτό που δίνει κόκκινο χρώμα στα νήματα (με άρθρο)
-	- - -	Για να γνέσει το μαλλί η γιαγιά είχε…
-	- - - -	Δώσε  της κλότσο να γυρίσει και το νήμα σε κουβάρι να τυλίξει

Γνωρίζουμε την υφαντική τέχνη

Η υφαντική είναι από τις πρώτες τέχνες στην ιστορία του ανθρώπου. Τα ευρήματα των ανασκαφών μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η υφαντική είναι γνωστή από τα προϊστορικά χρόνια σε όλους τους γνωστούς πολιτισμούς της Μεσογείου, της Κεντρικής Ασίας, της Ινδίας και της Άπω Ανατολής.

Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Θεά Αθηνά, προστάτιδα της χειροτεχνίας και των καλών τεχνών, είχε εφεύρει τον αργαλειό. Πιστεύοντας ότι δεν υπάρχει καλύτερη υφάντρα από αυτή, μεταμόρφωσε σε αράχνη την κόρη ενός βαφέα από την Ιωνία που τόλμησε να τη συναγωνιστεί.  

Με το ύφασμα ο άνθρωπος καλύπτει βασικές ανάγκες του: προστατεύεται από το κρύο, αλλά και στολίζει το σώμα του και το χώρο όπου κατοικεί.

Όπως στα αρχαία χρόνια, έτσι και στη νεότερη Ελλάδα, στα χρόνια του παππού και της γιαγιάς,  οι γυναίκες υφαίνουν γιατί πρέπει να ετοιμάσουν όλα τα απαραίτητα στην οικογένεια: υφάσματα για τις φορεσιές, υφαντά για τις ανάγκες του σπιτιού, όπως σεντόνια, μαξιλάρια, βελέντζες, κιλίμια, κουρτίνες, προσόψια, τραπεζομάντιλα, αλλά και υφαντά απαραίτητα για τις καθημερινές ασχολίες, όπως σακιά για τη μεταφορά προϊόντων, τσαντίλες για το στράγγισμα του τυριού, λαδοσάκια για τα ελαιοτριβεία κ.λ.π.

Η βαφή των νημάτων

Παλιά, οι γυναίκες έβαφαν τα νήματα και τα υφάσματά τους με φυσικές πρώτες ύλες.

Η υφάντρα ή η κεντήστρα παρασκεύαζε τα χρώματα από τα φύλλα, τη ρίζα, τον καρπό ή τη φλούδα δέντρων και φυτών του τόπου της, σύμφωνα με πατροπαράδοτες συνταγές. Τα χρώματα αυτά συνδυάζονταν αρμονικά μεταξύ τους. Το αγαπημένο χρώμα των υφάντρων ήταν το κόκκινο. Γι' αυτό χρησιμοποιούσαν: το πρινοκούκκι ή κερμέζ, ένα έντομο που είναι παράσιτο πάνω στο πουρνάρι, τη ρίζα από το φυτό ριζάρι και το φυτό κρόκος.

Δεύτερο σε προτιμήσεις έρχεται το μαύρο χρώμα. Μαύρο έβαφαν με: το ξύλο του σκλήθρου, το φλοιό της φτελιάς και τα φύλλα και το φλοιό της βελανιδιάς.

Κίτρινο έβαφαν με: τα φύλλα της μουριάς και τα φύλλα της αμυγδαλιάς.

Το χρώμα του σάπιου μήλου το πετύχαιναν με: τα φύλλα της καρυδιάς, το φλοιό της άγριας μηλιάς και τις φλούδες των ξερών κρεμμυδιών.

Πράσινο έβαφαν με το φυτό λαδανιά και συνδυασμούς διαφόρων φυτών.

Καφέ έβγαζαν με: τις πράσινες φλούδες καρυδιών και το φλοιό του πεύκου.

Γαλάζιο έβαφαν με το λουλάκι (τροπικό ινδικό φυτό). 
 

Η διακόσμηση των υφαντών

Tα υφαντά χωρίζονται στα ριγωτά, με πλατιές ή λεπτές ρίγες, και στα κεντητά ή ξομπλιαστά, με γεωμετρικά σχέδια ή θέματα παρμένα από τη φύση. Τα κεντητά υφαντά είναι περίτεχνα, αφού η υφάντρα κρατά στα χέρια της κουβαράκια διαφορετικών χρωμάτων και, σαν να κεντά, τα εναλλάσσει για να δημιουργηθούν τα σχέδια της.

 

Τιμή μεγάλη και τρανή

που ’ναι ο αργαλειός στο σπίτι

το κάθε δόντι τ’ αργαλειού

θ’ αξίζει μαργαρίτη.

 

Μαλαματένιο τ’ αργαλειό

και φίλντισι το χτένι

 και μια κοπέλα λυγερή

που τραγουδάει και υφαίνει

 

Το κέντημα είναι γλέντημα

κι η ρόκα είναι σεργιάνι

μα ο αργαλειός είναι σκλαβιά

σκλαβιά πολύ μεγάλη.

Για πολλά χρόνια, οι άνθρωποι έφτιαχναν τα ρούχα τους από φυσικά υλικά: μαλλί, βαμβάκι, λινάρι, μετάξι.
Πριν από όλα έπρεπε να μαζέψουν το βαμβάκι και το λινάρι, να «τραβηχτεί» η μεταξωτή κλωστή που είχε υφάνει ο μεταξοσκώληκας, να κουρέψουν το μαλλί από τα πρόβατα.
Για να γίνει μια κλωστή γερή, πολλές ίνες στρίβονται και ενώνονται μεταξύ τους. Τα εργαλεία για αυτή τη δουλειά είναι: η ρόκα, στην οποία στερεώνεται η τούφα που με το στρίψιμο θα γίνει κλωστή, το αδράχτι, όπου τυλίγεται η έτοιμη κλωστή, και το σφοντύλι, που βοηθά την κίνηση του αδραχτιού.
Εν συνεχεία, το ύφασμα δημιουργείται καθώς «μπλέκονται» (διασταυρώνονται) τα κάθετα και τα οριζόντια νήματα στον αργαλειό.    

Λεξιλόγιο

αργαλειός: μηχανική κατασκευή, το κύριο εργαλείο με το οποίο υφαίνουν σε σπίτια ή σε εργοστάσια.
το αδράχτι: το επίμηκες κυλινδρικό ξύλο στο οποίο τυλίγεται το νήμα που παράγεται κατά το γνέσιμο του μαλλιού.

η ανέμη: όργανο της υφαντικής, με οριζόντια περιστρεφόμενη στεφάνη, γύρω από την οποία τεντώνουν τουλούπες (κούκλες) νήματος για να το τυλίξουν σε κουβάρι ή μασούρι.

η ρόκα: ειδική ράβδος πάνω στην οποία στερεώνουν το μαλλί ή το μπαμπάκι για να το γνέσουν με το χέρι, να το κάνουν κλωστή.

το σφοντύλι: στρογγυλό και βαρύ σώμα που το στερεώνουν στη βάση του αδραχτιού, για να διευκολύνει την κανονική περιστροφή του νήματος.

η καρπέτα: βαρύ μάλλινο σκέπασμα.

το κιλίμι: είδος χαλιού υφασμένο στο χέρι και διακοσμημένο με γεωμετρικά συνήθως σχήματα.

η κουρελού: υφαντό στο οποίο ως υφάδι έχουν χρησιμοποιηθεί λεπτές λουρίδες διάφορων υφασμάτων και το οποίο χρησιμεύει ως πρόχειρο χαλί ή στρωσίδι.

 

 

Μεταφορικές εκφράσεις

Συχνά χρησιμοποιούμε μεταφορικές εκφράσεις που σχετίζονται με την υφαντική. Ξέρεις τι σημαίνουν;
«Βρήκα μαλλί να ξάνω»: έχω επινοήσει μια ασχολία ώστε να φαίνομαι διαρκώς απασχολημένος.
«Πήγα για μαλλί και βγήκα κουρεμένος»: επιδίωκα το κέρδος, αλλά βγήκα ζημιωμένος.
«Πόσο πάει το μαλλί»: πόσο κοστίζει.
«Μάλλιασε η γλώσσα μου»: κουράστηκα να εξηγώ κάτι.
«Γίναμε μαλλιά κουβάρια»: μπλεχτήκαμε, τσακωθήκαμε.
«Σφάζω με το βαμβάκι»: λέω κάτι δηκτικό ή αιχμηρό χρησιμοποιώντας ήπιες λέξεις και εκφράσεις.
«Του λιναριού τα πάθη»: ταλαιπωρίες που διαδέχονται η μια την άλλη.
«Πάει η γλώσσα του ροδάνι»: μιλάει ακατάπαυστα.
«Έφτασε ο κόμπος στο χτένι»: έφτασε το πράγμα στο απροχώρητο.

Αινίγματα

  Το λεξιλόγιο θα σε βοηθήσει να βρεις τα παρακάτω  αινίγματα   

«Τέσσερα καλογεράκια το ένα τ’ άλλο

κυνηγούν, μα ποτέ, ποτέ να πιάσουν το
ένα τ’ άλλο δε μπορούν»
……………………………………….

 «Στριφογυρίζει πάνω- κάτω η κυρά και

χορταίνει την κοιλιά».
…………………………………….

«Ανεβαίνει, κατεβαίνει και χωρίς να
τρώει παχαίνει. Μόνο του στριφογυρίζει,
την κοιλίτσα του γεμίζει».
……………………………………….

 

Συλλογές στην τάξη μας...

Σήμερα φέραμε όλα τα παιδιά τις συλλογές μας και τις παρουσιάσαμε στους συμμαθητές μας.

Η Ελένη έφερε κέρματα από διάφορες. Το πιο παλιό κέρμα ήταν του 1930. ο θείος της Ελένης της έδωσε τα κέρματα και τα έδειξε στην τάξη.
Η Σταυρούλα έφερε αυτοκόλλητα. Έχει διάφορα αυτοκόλλητα και πολύ όμορφα. Ξεκίνησε να τα μαζεύει πριν ένα μήνα.
Ο κύριος Γεράσιμος έφερε την πιο ενδιαφέρουσα συλλογή. Ήταν πράγματα που δεν είχαμε ξαναδεί. Είχε ρολόγια τσέπης από τον μπαμπά του, αγγεία και την κούπα του Πυθαγόρα
Κατερίνα Σούμπαση

 

 

Ο Αντώνης έφερε στην τάξη μία συλλογή με έντομα τα οποία ήταν μέσα σε γυάλινες θήκες με ορθογώνιο σχήμα. Τα έντομα ήταν σχετικά μεγάλα. Αυτό που μου άρεσε ήταν ένα σκαθάρι με έντονα χρώματα.
Ο κύριος Γεράσιμος είχε δύο συλλογές. Η μία ήταν με ρολόγια τσέπης μικρά και μεγάλα. Η δεύτερη ήταν με ειδώλια και αγγεία. Μαζί με αυτά και η κούπα του Πυθαγόρα που αν έβαζες πολύ νερό, χυνόταν και το λίγο.
Βασίλης Μηλαράς

 

 

Είδα μια συλλογή με γραμματόσημα. Ήταν της Βάσως. Αυτή την ωραία συλλογή την είχαν δημιουργήσει η γιαγιά της Βάσως και η μαμά της. Η συλλογή ήταν καταπληκτική και αρκετά εντυπωσιακή.
Του Γρηγόρη η συλλογή με τα playmobil μου άρεσε και μου θύμισε ότι πιο μικρή έπαιζα κι εγώ με αυτά.
Σταυρούλα Παπασακελαρίου

 

 

Η Κατερίνα έφερε κούκλες από όταν ήταν μωρό. Της μαζεύει εδώ και τρία χρόνια. Της είχε μέσα σε ένα ασημί κουτί. Είχε μεγάλες και μικρές κούκλες. Ήταν όμορφες.
Ο Ανδρέας μας έφερε τάπες. Οι τάπες μπορεί να είναι πλαστικές και κυκλικές ή να είναι μεταλλικές και να έχουν σχήμα παραλληλόγραμμο. Της μαζεύει εδώ κι ένα χρόνο.
Ο Γιάννης μας έφερε κι αυτός τάπες, διότι τις τάπες τις μαζεύουνε τα αγόρια, όπως ο αδερφός μου.
Ελένη-Καλλιόπη Τσιμπερίδη

 

 

Η συλλογή του συμμαθητή μου Αντώνη ήταν εντυπωσιακή με πολλά έντομα, όπως σκορπιό, αράχνη, κατσαρίδες και άλλα πολλά. Ήταν μια συλλογή που πιστεύω δεν τη συναντάς καθημερινά.
Μια ακόμα συλλογή που μου τράβηξε την προσοχή ήταν του Αλέξανδρου με πολλά πολύχρωμα αυτοκινητάκια μεταλλικά ή πλαστικά. Ήταν όλα τους διαφορετικά.
Κωνσταντίνος Σωτήρης

 

 

Τα κόμικς ήταν μια άλλη συλλογή με ήρωες τον Μίκυ, τον Ντόναλντ και άλλους.
Πολύ καλές ήταν και οι κούκλες Μπάρμπι με τα μακριά τους φορέματα και τα λαμπερά μαλλιά τους.  
Όλες οι συλλογές μου άρεσαν πολύ και χαίρομαι γιατί όλα τα παιδιά βοήθησαν να γίνει στην τάξη μας μια έκθεση των συλλογών μας.
Βάσω Φλώρου

 

Σήμερα  η μέρα στο σχολείο ήταν πολύ ωραία γιατί είδαμε διάφορες συλλογές. Το κάθε παιδί έφερε τη δική του συλλογή.

Είδαμε ρολόγια τσέπης, συλλογή γραμματοσήμων, κόμικς, playmobil, κούκλες, παλιά νομίσματα, ζωύφια, μινιατούρες αγαλμάτων.

Αυτή που μου  άρεσε πολύ ήταν η συλλογή γραμματοσήμων, η συλλογή αγαλμάτων και η συλλογή ρολογιών τσέπης. Τις λάτρεψα αυτές τις συλλογές...

Αντώνης Παπαδόπουλος  

 

Μια άλλη συλλογή που είδα ήταν με ζωύφια. Την ξεκίνησε πριν δύο χρόνια ο Αντώνης και μου έκανε εντύπωση ένα κουνούπι που είχε ένα τεράστιο κεντρί.
Είχα και δικιά μου συλλογή με ζωύφια, αράχνες, σκαθάρια και σκορπιούς.
Δημήτρης Τσάτσης

Γνωρίζουμε τον Iulian Corut

 

Έκθεση έργων του Ρουμάνου καλλιτέχνη Iulian Corut λειτούργησε στο Πολιτιστικό Κέντρο Νέας Ιωνίας Βόλου και είχαν την ευκαιρία να την δουν οι μαθητές/τριες της Γ2 τάξης του 6ου Δημοτικού Σχολείου Ν. Ιωνίας Βόλου, την Πέμπτη 31 Οκτωβρίου.
Ο Iulian Corut είναι ένας καταξιωμένος Ρουμάνος γλύπτης, τελειόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών «Nicolae Grigorescu» του Βουκουρεστίου, που ζει και εργάζεται στο Βουκουρέστι. Έχει φιλοτεχνήσει πολλά έργα και μνημεία μεγάλων διαστάσεων από μάρμαρο και ξύλο, σε όλη τη Ρουμανία και στο εξωτερικό, συμμετέχοντας με επιτυχία σε θερινά καλλιτεχνικά συμπόσια δημιουργίας του εξωτερικού, αποσπώντας βραβεία και διακρίσεις.
Οι μαθητές/τριες ζωγράφισαν και τα δικά τους "αγγελόψαρα" τα οποία αναρτήθηκαν δίπλα στα έργα του καλλιτέχνη.

 

Την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου και ώρα 11:45 πήγαμε σε μια έκθεση. Αυτή η έκθεση είχε ψάρια από πηλό, μάρμαρο και με ακουαρέλα, κάρβουνο και νερομπογιές.
Ένιωσα χαρά που κάποιος ξένος γλύπτης του ήρθε η ιδέα να κάνει αυτήν την έκθεση.
Είδαμε τα ψαράκια και μετά μας είπε ο κύριός μας και η κυρία Ελένη, που μας ξενάγησε, να ζωγραφίσουμε ένα σχέδιο από αυτά που μας έκαναν εντύπωση.
Σ' αυτόν τον καλλιτέχνη που έκανε τα έργα θα του έλεγα ότι μια μέρα θα γίνω κι εγώ σαν αυτόν και τη θεία μου την Κατερίνα που είναι γλύπτρια...

Ελένη Καλλιόπη Τσιμπερίδη

 

 

   Προχτές ο δάσκαλός μας μας έκανε μια έκπληξη. Μας πήγε στο Πολιτιστικό Κέντρο όπου εκεί υπήρχε μια έκθεση με ψάρια. Μη φανταστείτε αληθινά ψάρια, ήταν έργα τέχνης. Είδα ψάρια ζωγραφισμένα σε χαρτί, άλλα φτιαγμένα από πηλό, άλλα από μάρμαρο κι άλλα ζωγραφισμένα με κάρβουνο. Ενθουσιάστηκα με όλα αυτά τα έργα τέχνης.

  Ο δάσκαλος μάς έβαλε να διαλέξουμε ένα ψάρι και να το ζωγραφίσουμε πάνω σε ένα χαρτί. Χάρηκα πολύ για αυτήν την εργασία που έκανα γιατί ένιωσα κι εγώ για λίγο ότι είμαι ένας μικρός ζωγράφος.

  Μακάρι να ήταν εκεί ο δημιουργός των έργων τέχνης για να τον συγχαρώ και να του εκφράσω το θαυμασμό μου για τα έργα του.

Σταυρούλα Παπασακελαρίου

 

 Προχτές πήγα με την τάξη μου στο Πολιτιστικό Κέντρο. Εκεί υπήρχαν πίνακες ζωγραφικής με θέμα ένα ψάρι που λεγόταν αγγελόψαρο.

  Μερικά έργα ήταν από πηλό και κάποια άλλα από μάρμαρο. Επίσης υπήρχαν ζωγραφιές σε καμβά.

  Όταν πήγα εκεί πέρασα ωραία γιατί δεν κάμαμε μάθημα, καθόμασταν και αντιγράφαμε πίνακες ζωγραφικής που τους διαλέγαμε εμείς οι ίδιοι.

  Τους πίνακές μας τους εκθέσαμε πάνω σε ένα τοιχάκι και τους θαυμάσαμε όλους μαζί.

  Με εντυπωσίασε ότι ενώ όλοι οι πίνακες είχαν το ίδιο θέμα, έδειχναν διαφορετικό σχέδιο.

  Θα ‘θελα να συναντήσω τον δημιουργό για να του πω αυτά και να εκφράσω τον θαυμασμό μου για τα έργα του.

Βασίλης Μηλαράς

 

 



   Την Πέμπτη πήγαμε στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ν. Ιωνίας. Εκεί είδα τον τριγωνοψαρούλη που ήταν ζωγραφισμένος με τέμπερες. Για όλα αυτά που είδα ένιωσα χαρά και θαυμασμό.
  Εκεί έκανα κι εγώ μια ζωγραφιά, ένα μπλε ψάρι.
  Θα ήθελα να πω στον δημιουργό των έργων συγχαρητήρια και να έχει καλές δουλειές. Να κάνει πιο πολλά και όμορφα έργα.

Γιώργος Καλοβρέχτης

 

 

Την προηγούμενη βδομάδα μαζί με τον κύριό μας πήγαμε στο Πολιτιστικό Κέντρο Ν. Ιωνίας και είδαμε μια έκθεση με θέμα «Το αγγελόψαρο».

  Όλα τα έργα ήταν φτιαγμένα από έναν Ρουμάνο γλύπτη. Τα υλικά που χρησιμοποίησε ήταν μάρμαρο, πηλός, ξύλο, χρώματα σε καμβά και κάρβουνο.

  Καθώς έβλεπα τα διάφορα έργα της έκθεσης ένιωσα χαρά και ενθουσιασμό και θαυμασμό για τον δημιουργό τους.

  Οι συμμαθητές μου κι εγώ αφού είδαμε όλα τα έργα ζωγραφίσαμε σε ένα κομμάτι χαρτιού αυτό που μας άρεσε περισσότερο. Αυτές οι ζωγραφιές κολλήθηκαν σ’ ένα τοίχο μαζί με το όνομα του σχολείου μας.

  Στο δημιουργό αυτών τν έργων θα έλεγα συγχαρητήρια και να συνεχίσει να κάνει τόσο ωραίες κατασκευές.

Βάσω Φλώρου

 

 

   Στο Πολιτιστικό Κέντρο είδα μια έκθεση ζωγραφικής με ψάρια που τα δημιούργησε ένας Ρουμάνος ζωγράφος.

  Αυτός ο καλλιτέχνης είχε φτιάξει πολλά έργα στη χώρα του, όμως δεν μπορούσε να τα φέρει όλα και σκέφτηκε ότι η Ελλάδα έχει θάλασσα και τι έχει η θάλασσα; ψάρια.

  Έτσι έφτιαξε ψάρια από πηλό και ζωγραφιές με κάρβουνο, μολύβι, νερομπογιές και τέμπερες.

  Όταν φτάσαμε στο Πολιτιστικό Κέντρο ένιωσα ενθουσιασμό γιατί μπόρεσα και είδα έργα ενός καλλιτέχνη.

  Ζωγράφισα ψάρια με μολύβι και ξυλομπογιές.

   Θα ήθελα να πω συγχαρητήρια στο ζωγράφο και ότι όταν μεγαλώσω θα ήθελα να γίνω σαν κι αυτόν.

Χρήστος Τσιάμης

 

 

  Την Παρασκευή πήγαμε επίσκεψη στο Πολιτιστικό Κέντρο. Εκεί είδαμε μια έκθεση με ζωγραφιές. Οι ζωγραφιές ήταν πάρα πολλές και όμορφες. Εντυπωσιάστηκα πάρα πολύ βλέποντας τες.

  Ζωγράφισα κι εγώ ένα πενταγωνοψαρούλι. Μου άρεσε.

  Ήταν όλα πολύ όμορφα και για να τα κάνει κάποιος όλα αυτά πρέπει να έχει μεγάλο ταλέντο. Γι’ αυτό θα ήθελα να πω ένα μπράβο στον καλλιτέχνη.

Δημήτρης Τσάτσης  

 

  Την Παρασκευή η τάξη μου πήγε στο Πολιτιστικό Κέντρο για να δει μια έκθεση με ψάρια.

  Τα ψάρια ήταν από διάφορα υλικά. Από πηλό, μάρμαρο και ζωγραφιές με τέμπερα. Όταν είδα την έκθεση χάρηκα πάρα πολύ γιατί μου αρέσουν τα ψάρια.
  Μετά ζωγράφισα το ψάρι που μου άρεσε περισσότερο.
  Μου άρεσε πολύ η έκθεση και θα ήθελα να ζωγραφίζω κι εγώ τόσο ωραία.

Κατερίνα Σούμπαση

 

 

  Την Παρασκευή πήγα στο Πολιτιστικό Κέντρο και είδα μια έκθεση με ψάρια όπου ήταν φτιαγμένα από πηλό, μάρμαρο και ζωγραφιές με τέμπερα. Ένιωσα χαρά όπου πήγα στο     Πολιτιστικό Κέντρο και που είδα  ψάρια ωραία και φανταστικά.

  Εκεί ζωγράφισα το αγαπημένο μου ψάρι.
  Στο δημιουργό θα ήθελα να του πω να συνεχίσει την καλή δουλειά που κάνει και να φτιάξει πολλά σχέδια με ζώα.

Θάλεια Χριστοδούλου

 

   

  Την Παρασκευή πήγαμε στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ν. Ιωνίας. Ήταν μία έκθεση όπου είδαμε έργα τέχνης με ψάρια. Υπήρχαν έργα με μάρμαρο, άλλα με χρώματα και άλλα με πηλό.

  Αυτό που μου άρεσε απ’ όλα ήταν τα μαρμάρινα.
  Θέλω να πω στον δημιουργό αυτών των έργων ότι έκανε καλή δουλειά και πέτυχε αυτό που ήθελε.
  Όταν μεγαλώσω θα ήθελα να πάω στη Ρουμανία και να δω μια έκθεση με έργα από αυτόν τον καλλιτέχνη.

Αντώνης Παπαδόπουλος