Η λίστα ιστολογίων μου

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Μια εικονογράφος στο σχολείο μας...

 
 
 
Την Παρασκευή 12 Απριλίου 2013, οι μαθητές/τριες των Α' και Ε' τάξεων του 6ου Δημοτικού Σχολείου Ν. Ιωνίας Βόλου είχαν μια όμορφη και ξεχωριστή συνάντηση με τη ζωγράφο Αγγελική Κούρκουλου, που επισκέφτηκε το σχολείο μας με την ιδιότητα και ...της εικονοφράφου. Τα παιδιά είδαν το πρόσφατο Βιβλίο της Έλενας Στανιού "Το μπαούλο στη σοφίτα" με εικονογράφηση της Αγγελικής Κούρκουλου και είχαν την ευκαιρία να δουν και τα αυθεντικά ζωγραφικά έργα που έγιναν εικόνες του βιβλίου. Ευχαριστούμε θερμά την Αγγελική για την επίσκεψή της στο σχολείο μας...και ελπίζουμε και σε νέες δημιουργικές συναντήσεις.

 
 
Η Αγγελική Κούρκουλου γεννήθηκε μια μέρα του Ιούνη στο νησί των Φαιάκων, την Κέρκυρα.
Στο χωριό της έζησε την ομορφιά της φύσης που έγινε και  το πιο σημαντικό ερέθισμα για τη ζωγραφική της. Το ηλεκτρικό ρεύμα  άργησε να πάει στο χωριό της και σαν το σκοτάδι έπεφτε οι σκιές γινόταν παραμυθένιες φιγούρες, ξωτικά και νεράιδες, ενώ τ’ αστέρια τ’ ουρανού πολύτιμα πετράδια.
 Ο πατέρας της την ταξίδευε στη μαγεία της ζωγραφικής, κάθε φορά που τον έβλεπε να σκιτσάρει πάνω στα πακέτα τσιγάρων «Καρέλια». Ήξερε με λίγες και γρήγορες  μολυβιές να δίνει ζωή στο ασήμαντο χαρτί.
Μα και ο παππούς της  έχει τη θέση του στα πρώτα της βιώματα. Κάθε φορά που έφερνε στο σπίτι παστό μπακαλιάρο τυλιγμένο σε στρατσόχαρτο, το χοντρό χαρτί περνούσε στα χέρια της Αγγελικής με την προτροπή του καλοκάγαθου παππού «θα σου χρειαστεί μικρή μου».
 Η μικρή Αγγελική δεν είχε τελάρα, δεν είχε ακουαρέλες και χρώματα, δεν είχε υλικά και πινέλα, αλλά είχε την τύχη να έχει στο πατρικό της μια μεγάλη βεράντα. Ναι μια βεράντα δίχως πλακάκια στρωμένη με λείο τσιμέντο.
Στο χωριό της παλιά δεν είχαν πλακάκια και έβαζαν στο πάτωμα ένα κόκκινο χρώμα ή πράσινο ανάλογα με τα γούστα του καθενός. Το δικό της πάτωμα  ήταν κόκκινο, πολύ καλά γυαλισμένο και  η επιφάνειά του επίπεδη. Εκεί, με ένα κομμάτι από σπασμένο μαλακό κεραμίδι, έκανε τις νεράιδες της, τα ξωτικά της. Εκεί τα τοπία, το σύμπαν, όλα, ότι έβλεπε ή φανταζόταν.
Στο δημοτικό σχολείο η Αγγελική  μαζί με τα άλλα παιδιά  έκανε κατασκευές με κοχύλια και με φασόλια, έκανε γλυπτική με άργιλο. Η Κούρκουλου ξεχώριζε κι ο δάσκαλος την  άφηνε να κλείνεται στην άλλη αίθουσα του σχολείου, τη μεγάλη και να φτιάχνει τα τεράστια σκηνικά για την 28η Οκτωβρίου, την 25η Μαρτίου και για τις εξετάσεις στο τέλος της σχολικής χρονιάς.
 Κοπέλα από την Ελλάδα βρέθηκε στη Νέα Υόρκη παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών. Η συμμετοχή της σ’ ένα  διαγωνισμό ζωγραφικής αλλάζει την πορεία της ζωής της. Τα παιδιά της στο  σχολείο κι εκείνη σε σχολή ζωγραφικής.
Σήμερα ζει και εργάζεται, ως ζωγράφος και εικονογράφος βιβλίων, στο Βόλο.
 
 
 
Οι ζωγραφιές που έγιναν εικόνες του βιβλίου

Δεν υπάρχουν σχόλια: