Εκδήλωση αφιερωμένη στα παιδιά του Ορφανοτροφείου Βόλου

«Χρόνια και χρόνια μελομακάρονα και κουραμπιέδες τρώγανε τα μουστάκια τους κάθε Χριστούγεννα στον πιο αστείο πόλεμο του κόσμου. Μια μέρα όμως η χιονοθύελλα τα άλλαξε όλα. Ο φον Κουραμπιές και ο κόμης Μελομακαρόνης, μια νηστική αρκούδα, ένας ξενύχτης κηπουρός ονείρων κι άλλοι χαρακτήρες, στην πιο αλλιώτικη χριστουγεννιάτικη περιπέτεια», που έγραψε ο Κυριάκος Χαρίτος θα ζωντανέψει με λόγο, μουσική και ζωγραφική.

Την Παρασκευή 30-12-2011 και ώρα 7 μ.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ορφανοτροφείου Βόλου, ο δάσκαλος Γεράσιμος Τσιμπλούλης θα αφηγηθεί την ιστορία «Φον Κουραμπιές εναντίον κόμη Μελομακαρόνη», ενώ ταυτόχρονα ο μουσικοσυνθέτης Παναγιώτης Μπερλής θα παίζει μουσική και η ζωγράφος Αγγελική Κούρκουλου θα δημιουργήσει πίνακα.

Στην εκδήλωση συμμετέχουν επίσης το 8ο Νηπιαγωγείο Ν. Ιωνίας με το θεατρικό «Τα μουσικά όργανα λένε τα κάλαντα» και μαθητές της Γ΄τάξης του 11ου Δημοτικού Σχολείου Ν. Ιωνίας που θα πούνε κάλαντα Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς.

Το φίλεμα στους καλαντιστές θα προσφερθεί στο Ορφανοτροφείο.

Είσοδος ελεύθερη.

Συντελεστές της εκδήλωσης

Αγγελική Κούρκουλου – ζωγράφος, Παναγιώτης Μπερλής-μουσικοσυνθέτης,
Γεράσιμος Τσιμπλούλης -δάσκαλος, Λίτσα Πάντζιου -νηπιαγωγός & Αριστέα Μπάρτζου- νηπιαγωγός

 

Συμμετοχή σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό ζωγραφικής

To Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, διοργανώνει Πανελλήνιο Σχολικό Διαγωνισμό ζωγραφικής - κολάζ για μαθητές Δημοτικού με την ευκαιρία του εορτασμού του έτους δασών και με τίτλο: « Το δένδρο που αγαπώ»

ΣΤΟΧΟΣ

Να ανακαλύψουν οι μαθητές την πλούσια φυτική βιοποικιλότητα που υπάρχει στα δασικά οικοσυστήματα της χώρας μας. Οι μαθητές θα αποτυπώσουν εικαστικά ένα δένδρο από ένα ελληνικό δάσος. Ο διαγωνισμός αυτός αποτελεί έναυσμα για την αναζήτηση και κατανόηση των ελληνικών δασικών οικοσυστημάτων και ο τίτλος του αποτελεί προτροπή για την προστασία του τόσο σημαντικού αυτού εθνικού μας κεφαλαίου.

Η Ελλάδα έχει να παρουσιάσει μια πολύ μεγάλη ποικιλία δασών, τα οποία, παρά την υποβάθμισή τους, διατηρούν τη φυσική τους σύνθεση και προσδίνουν την σφραγίδα τους στη φυσιογνωμία κάθε τοπίου στο οποίο συμμετέχουν.

Με τη σημερινή αστικοποίηση του πληθυσμού, με τα γνωστά προβλήματα ρύπανσης, την ανάπτυξη της βιομηχανίας χωρίς την ιδιαίτερη φροντίδα περιορισμού των ρυπογόνων επιδράσεών της και την εντατικοποίηση της γεωργίας, με την συχνά αλόγιστη χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, το δάσος αποτελεί το μόνο τμήμα κάθε χώρας που είναι απαλλαγμένο από ρυπογόνες πηγές.

Επίδραση του δάσους στο έδαφος: κάθε χρόνο στην Ελλάδα χάνονται στη θάλασσα από τη διάβρωση 86 εκατομμύρια κυβικά μέτρα γόνιμου εδάφους, ίσου με ένα νησί στο μέγεθος της Πάτμου. Μόνο το δάσος συγκρατεί το νερό της βροχής και περιορίζει τη διάβρωση του εδάφους.

Επίδραση του δάσους στο νερό: η Ελλάδα έχει έλλειμα νερού πολλά εκατομμύρια κυβικά μέτρα. Μόνο το δάσος μπορεί να συγκρατήσει το νερό της βροχής, εμπλουτίζοντας τις υπόγειες δεξαμενές και τις πηγές.

Επίδραση του δάσους στις καλλιέργειες: με την προστασία των γεωργικών καλλιεργειών από τις πλημμύρες η εθνική οικονομία εξοικονομεί μεγάλα ποσά. Μόνο το δάσος μπορεί να σταματήσει τις πλημμύρες.

Επίδραση του δάσους στο περιβάλλον και στην υγεία: το δάσος μετριάζει τις ακραίες θερμοκρασίες και συμβάλλει στη δημιουργία υγιεινού κλίματος. Το δάσος φιλτράρει τον αέρα, εμποδίζει την αναστροφή των θερμοκρασιών στην ατμόσφαιρα και τη δημιουργία «νέφους», περιορίζει την ηχορύπανση, μειώνει κατά πολύ την ραδιενέργεια.

Στο 16ο και 30ο Δ.Σ. Βόλου...

Σήμερα, Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011, μετά από πρόσκληση των διευθυντών του 16ου και του 30ου Δημοτικών Σχολείων Βόλου, συμμετείχα σε ενδοσχολική επιμόρφωση με θέμα: "Μουσείο Τσαλαπάτα-Μια παιδαγωγική επίσκεψη".

Η παρουσίαση στηρίχτηκε στην έκδοση του ΚΠΕ Μακρινίτσας "Στο πλινθοκεραμοποιείο Τσαλαπάτα-4+1 ιστορίες", που αποτελεί μέρος του συγγραφικού μου έργου στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση.

"Το πλινθοκεραμοποιείο Τσαλαπάτα, ως μουσείο του εαυτού του, αποτελεί σήμερα ένα μέσο σύνδεσης με το παρόν και το μέλλον. Γίνεται ένα αρχείο της συλλογικής μνήμης της πόλης του Βόλου. Μπορεί οι μηχανές του να σταμάτησαν και ο φούρνος Hoffman να έσβησε για πάντα, αλλά ο χώρος του στον σημερινό επισκέπτη έχει να παρουσιάσει αφηγήσεις ανθρώπων, ιστορίες που μπλέκονται με την πορεία της πόλης στα νεότερα χρόνια.

Και ήρθε η μυθοπλασία να πατήσει πάνω σε προσωπικά μου βιώματα, σε συμβάντα της πόλης, στο ιστορικό της ετερόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία ''Σπυρίδων και Νικόλαος Τσαλαπάτας'' για να δώσει τις 4+1 ιστορίες, που αποτελούν το μέσο για ένα ταξίδι στο χρόνο και στο χώρο για τους μικρούς επισκέπτες του Μουσείου. Μαζί με το εργαστήριο πηλού, που σχεδιάστηκε και υλοποιείται από το ΠΙΟΠ, γίνονται τα εργαλεία για την παρουσίαση της αλυσίδας παραγωγής, από την άργιλο στα τούβλα και τα κεραμίδια, το «κλειδί» για την κατανόηση μιας παραδοσιακής τεχνολογίας που αποτελεί αντικείμενο γνώσης και ερμηνείας για τη νέα γενιά."

Σημείωση: Ευχαριστώ τους διευθυντές των Σχολείων κ. Κωσταντινίδη Φίλιππο & κ. Δήμου Πασχάλη για την πρόσκληση και τη συνεργασία.

Το βιβλίο υπάρχει σε ηλεκτρονική μορφή «Ψηφιακή βιβλιοθήκη»: http://repository.edulll.gr/edulll

Στη λαϊκή αγορά της Πέμπτης...

Σήμερα, Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011, η τάξη μας επισκέφτηκε τη λαϊκή αγορά, που γίνεται κοντά στο σχολείο μας. Είδαμε, μυρίσαμε, ακούσαμε, ρωτήσαμε και μάθαμε. Ήταν μια ξεχωριστή επίσκεψη...

 Τι είναι;

Τρώγονται βραστές, ψητές και τηγανιτές:..................

Πράσινο μακρύ, παρέα με τη ντομάτα στη χωριάτικη σαλάτα:..............

Τσούζουνε τα μάτια, όταν τα καθαρίζεις:...............

Γίνονται φαγητό και το λένε «παπουτσάκια»:...............

Ένα την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα:.....................

Δίνουν το χυμό τους, γίνονται και γλυκό:......................

 

Μύρτις: πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν

Πριν από 2.500 χρόνια

Η μικρή Μύρτις είναι ξαπλωμένη στο κρεβάτι. Το πρόσωπό της είναι κόκκινο. Φαίνεται ταλαιπωρημένη και κουρασμένη. Εδώ και έξι μέρες ψήνεται στον πυρετό. Ζητάει συνεχώς νερό. Βήχει έντονα.

Το αγοράκι του απέναντι σπιτιού είχε τα ίδια συμπτώματα για εννιά μέρες. Δεν άντεξε, πέθανε.

Η μητέρα της Μύρτιδας ανησυχεί πολύ για το κορίτσι της. Προσθέτει ξύλα στην εστία, ενώ βράζει σούπα με λαχανικά. Έξω κάνει κρύο. Άραγε η μικρή της κόρη θα τα καταφέρει; Θα γίνει καλά; Μόνο οι θεοί ξέρουν…

Ο πατέρας της Μύρτιδας είναι στην αγορά της πόλης. Βλέπεις τους άντρες να είναι ανήσυχοι και να συζητούν για τη μεγάλη αρρώστια που ταλαιπωρεί μικρούς και μεγάλους. Φοβούνται πως η αρρώστια είναι μεταδοτική, κολλάει από τον έναν στον άλλο.

Οι γιατροί δεν μπορούν να γιατρέψουν τους αρρώστους.

Ξαφνικά ο αγγελιοφόρος φέρνει στην αγορά την κακή είδηση, «ο Περικλής, ο ηγέτης της Αθήνας, είναι και αυτός άρρωστος». Τι μεγάλη συμφορά έπεσε στην πόλη…

Πήρε να βραδιάζει, ο πατέρας γυρίζει στο σπίτι. Η μικρή του κόρη κοιμάται βαριά. Η μάνα της στο προσκεφάλι μένει άγρυπνη. Το κορίτσι δε θα ξυπνήσει ποτέ. Ο Ερμής οδηγεί τη ψυχή της στον Άδη.

Το πρωί οι δυο γονείς θα πάρουν το άψυχο σώμα και χωρίς καμιά φροντίδα και χωρίς κτερίσματα θα το πετάξουν σ’ έναν ομαδικό τάφο στον Κεραμικό…

Πριν από 16 χρόνια

Όταν γίνονταν τα έργα για την κατασκευή του ΜΕΤΡΟ της Αθήνας, 1994-1995, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν έναν ομαδικό τάφο. Πήραν τα σκαλιστήρια και τα πινέλα τους, μέτρο και σκουπάκια και άρχισαν να ψάχνουν μέσα στα χώματα. Όσα έβρισκαν τα έβαζαν με προσοχή μέσα σε κουτιά και τα μετέφεραν στο εργαστήριο για μελέτη.

Σήμερα, 25 Νοεμβρίου 2011

Η τάξη μας, η Γ' του 11ου Δημοτικού Σχολείου Ν. Ιωνίας Βόλου, επισκέφτηκε την έκθεση "Μύρτις: πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν" που φιλοξενείται στο χώρο του Μουσείου Πλινθοκεραμοποιίας Τσαλαπάτα. Είδαμε, ακούσαμε, πιάσαμε, ζωγραφίσαμε, παίξαμε. Περάσαμε πολύ καλά...

Μαρμελάδα από… κόκκινο

Σήμερα στην τάξη μας, Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011, ήρθαν η κα. Χίλντα και η κα. Νικόλ, η μητέρα του Φιλήμωνα. Μας έπαιξαν κουκλοθέατρο και μας βοήθησαν να φτιάξουμε κούκλες και σκαντζοχοιράκια...

ΠΡΑΞΗ Α΄

Εσωτερικό σπιτιού. Στην σκηνή είναι η μαμά και ο Τάσος.
 ΜΑΜΑ: Φθινοπώριασε πια!
ΤΑΣΟΣ: Πώς το ξέρεις μαμά;
ΜΑΜΑ: Δε θέλει και πολλή σκέψη. Το δείχνουν τα κίτρινα φύλλα των δέντρων, η σιγανή βροχή, τα σταφύλια που κρέμονται στο αμπέλι κι ένα σωρό άλλα φρούτα που βγαίνουν αυτή την εποχή.
ΤΑΣΟΣ: Ποια άλλα φρούτα βγαίνουν τώρα το φθινόπωρο;
ΜΑΜΑ: Λέω να παίξουμε ένα παιχνίδι. Εγώ θα περιγράφω ένα φθινοπωρινό φρούτο κι εσύ θα λες τ’ όνομά του.
ΤΑΣΟΣ: Αχ! Ωραία!
ΜΑΜΑ: Το σχήμα του είναι μακρουλό, το χρώμα του πράσινο.
ΤΑΣΟΣ: Χμ… αχλάδι.
ΜΑΜΑ: Ρώγα, ρώγα το… και τρωγόπιναν οι φίλοι.
ΤΑΣΟΣ: Σταφύλι…το βρήκα!
ΜΑΜΑ: Είναι βαρύ, μεγάλο, κίτρινο, σκληρό, γίνεται γλυκό και είναι απ’ έξω γεμάτο χνούδι.
ΤΑΣΟΣ: Κυδώνι.
ΜΑΜΑ: Α! Έχω μια ιδέα! Σήμερα θα ‘ρθει ο παππούς. Δεν πας στον κήπο να μαζέψεις από κείνα τα φρούτα που είναι κόκκινα, στρόγγυλα…
ΤΑΣΟΣ: Ξέρω, ξέρω, μην το πεις…
ΜΑΜΑ: Εντάξει. Γρήγορα να προλάβουμε πριν έρθει ο παππούς, να κάνουμε γλυκό και μαρμελάδα!

ΠΡΑΞΗ Β΄
Κήπος με δέντρα. Ο Τάσος κρατάει ένα καλάθι και προχωρεί κοιτάζοντας γύρω του.
ΤΑΣΟΣ: Μπα! Τι είναι τούτο πάλι; Τόση ώρα περπατάω, κοιτάζω από δω, κοιτάζω από κει, τίποτα! Ούτε ένα φρούτο απ’ αυτό που μου είπε η μαμά. Ούτε μια φραουλίτσα. Τι έγινε και εξαφανίστηκαν όλες; (Εμφανίζεται ένας σκαντζόχοιρος.) Καλά που σε βρήκα, εσύ σίγουρα θα ξέρεις ποιος έκοψε όλες τις φράουλες.
ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΟΣ: Φ ρ ά ο υ λ ε ς; (Απορημένος κουνάει το κεφάλι του και φεύγει.)
Η συνέχεια της ιστορίας είναι γνωστή σε μας...εσείς μπορείτε να φανταστείτε τη δική σας συνέχεια...