Σήμερα, για μία ακόμη φορά τιμούμε τους προγόνους μας που έδωσαν τη ζωή τους για
να είμαστε εμείς ελεύθεροι. Μαζί με την εθνική επέτειο γιορτάζουμε και τον
Ευαγγελισμό της Θεοτόκου που συμβολικά ταυτίστηκε με την Επανάσταση του ’21 η
οποία ξεκίνησε ένα μήνα νωρίτερα.
Το νόημα αυτής της ταύτισης είναι η θεϊκή ευλογία του
Αγώνα των Ελλήνων για την Ελευθερία, η πίστη των ραγιάδων για το ποθούμενο, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Ή ΘΑΝΑΤΟΣ.
Αλήθεια πόσο μεγάλο και πόσο βαθύ είναι το νόημα που κρύβει μέσα
της αυτή η απαίτηση! Χρησιμοποιώντας μόνο τρεις λέξεις, οι δυο φαινομενικά αντίθετες.
Από τη μια η λευτεριά, η δυνατότητα να ενεργεί ο καθένας μόνος του σύμφωνα με
τα πιστεύω του και τις προσωπικές του επιθυμίες. Η βασική προϋπόθεση για κάθε
τι όμορφο και δημιουργικό στη ζωή των ανθρώπων, η διάθεση για ζωή, η αρχή.
Απ’ την άλλη ο θάνατος, η παραίτηση από τη ζωή, το τέλος. Στη
μέση ένα ή διαζευκτικό, που αντί να τις χωρίσει όπως όφειλε, τις ένωσε, τις
έδεσε μεταξύ τους και τις έκανε να μοιάζουν ίδιες.
Και πράγματι, για τους Έλληνες του ’21 δεν υπήρχε τρίτη λύση.
Έπρεπε να νικήσουν και να λευτερωθούν ή να πεθάνουν.
Και όπως λέει ο Μακρυγιάννης: "Τούτην την πατρίδα την έχομεν
όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί
και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί, να την φυλάμεν
κι όλοι μαζί και να μην λέγη ούτε ο δυνατός "εγώ", ούτε ο αδύνατος.
Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς "εγώ"; Όταν αγωνιστεί μόνος του να
φκειάση ή να χαλάση, να λέγη εγώ, όταν όμως αγωνίζονται πολλοί να φκειάσουν,
τότε να λένε "εμείς". Είμαστε εις το "εμείς" κι όχι εις το
"εγώ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου