ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

   Εδώ και κάμποσο καιρό προετοιμαζόμασταν με τους μαθητές /τριές μου της Δ΄2 τάξης του Δ. .Σχ. Ν. Ιωνίας για να συμμετάσχουμε με τάξεις άλλων σχολείων σε εκδηλώσεις για τη διαφορετικότητα.

   Τα βιβλία της Γλώσσας και της Μελέτης υπήρξαν βοηθητικά διαχειριστικά  εργαλεία στην όλη μας προσπάθεια.

   Με τη συμβολή φοιτητριών του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ετοιμάσαμε ένα βιβλιαράκι με τις παλάμες του κάθε παιδιού, όπου σε κάθε δάκτυλο γραφόταν η τάξη του, το χόμπι του, το χρώμα και το μάθημα που αγαπά πιο πολύ, ατομικά χαρακτηριστικά που τόνιζαν τη μοναδικότητα του καθενός/μιάς.

   Με τον καθηγητή των Εικαστικών κ. Καμαριάνη Κων/νο ετοιμάσαμε έκθεση ζωγραφικής, όπου ο κάθε μαθητής/τρια φιλοτέχνησε τη μοναδικότητά του ζωγραφίζοντας διαφορετικά λουλούδια, που το καθένα είχε να μας πει και τη δική του ξεχωριστή ιστορία.

   Συγκλονιστική υπήρξε η επίσκεψη στην τάξη μας από παιδιά με ειδικές ανάγκες, όπου με τους καθηγητές τους μας έδωσαν ένα διαφορετικό μάθημα απ’ αυτά που μέχρι τώρα συνηθίζαμε να κάνουμε στην καθημερινότητά μας. Μας έδωσαν ένα μάθημα ζωής. Αφού ήρθαν και φύτεψαν λουλούδια στον κήπο του 1^ου Δ. Σ. Ν. Ιωνίας, επισκέφθηκαν την Δ΄2 τάξη του 2^ου Δ. Σ. Ν. Ιωνίας, όπου μας προσέφεραν όμορφα καλλωπιστικά λουλούδια σε γλάστρες, μας έπαιξαν θαυμάσιους μουσικούς ήχους με συνοδεία μουσικών οργάνων και με τις στεντόρειες και μελωδικές τους φωνές μας τραγούδησαν στίχους βγαλμένους απ’ την ψυχή των ιδίων και των αξιέπαινων δασκάλων τους..

   Η εκδήλωση με τα άλλα σχολεία πραγματοποιήθηκε στον πολιτιστικό χώρο του Πολιτιστικού - Ψυχαγωγικού Άλσους Ανδρέα Βαλαχή.

 

   Ακούστηκαν ποιήματα, τραγούδια, ζωντανέψαμε παραμύθια, παίχτηκαν θεατρικά και απαγγέλθηκαν σημαντικές διαχρονικές ρήσεις από επιφανείς προσωπικότητες για τη διαφορετικότητα.

   Στη συνέχεια συμμετείχαμε σε βιωματικές δράσεις, τα παιδιά έμαθαν παίζοντας και διασκέδασαν.

   Έτσι ολοκληρώθηκε κατά τον καλύτερο τρόπο η προσπάθειά μας-δασκάλων και μαθητών-να διδάξουμε τη διαφορετικότητα βιώνοντας στιγμές έντονων συναισθημάτων και παίρνοντας μαθήματα αλληλοσεβασμού, αγάπης και αλληλοκατανόησης.

   Παρακάτω παραθέτουμε τους στίχους του γνωστού τραγουδιού για τη διαφορετικότητα (του Αλκίνοου Ιωαννίδη-Β. Λέκκα), που παρουσιάσαμε με τη βοήθεια της μουσικού του σχολείου μας κ. Χριστίνας Παπαβασιλείου , καθώς και τις παροιμιώδεις και χαρακτηριστικές φράσεις για τη διαφορετικότητα, που με εντυπωσιακό θεατρικό τρόπο βοήθησε η θεατρολόγος κ. Σαλταπίδα Χριστίνα να αναδειχτούν στο ευρύ κοινό του χώρου.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Από παιδί με είχανε στην άκρη
Για τα παιχνίδια τους έπεφτα μικρή
Μια λέξη όμως από τότε είχα μάθει
Διαφορετική!

Οι δάσκαλοι με είχαν για χαμένο
Και τα σχολεία μου άλλαζαν διαρκώς
Μια λέξη όμως από τότε έχω μάθει
Διαφορετικός!

Τα χρόνια φεύγουν σαν τα χελιδόνια
Κι οι φίλοι φεύγουνε και μεις απ την αρχή
Μια λέξη όμως από τότε έχουμε μάθει
Διαφορετικοί!

Γέφυρες χτίζουμε, φράγματα γκρεμίζουμε

Σκοπιά, καζούρα, λάντζα και καψόνι
Με λίγα λόγια ελληνικός στρατός
Και μια λέξη διαρκώς να μου θυμίζει
Διαφορετικός!

Σε κάθε βήμα πόρτες κλειδωμένες
Ζωές κρυμμένες σε γκρίζα φυλακή
Και μια λέξη διαρκώς να μας θυμίζει
Διαφορετικοί!

Τα χρόνια φεύγουν σαν τα χελιδόνια
Κι οι φίλοι φεύγουνε και μεις απ την αρχή
Μια λέξη όμως από τότε έχουμε μάθει
Διαφορετικοί!

Γέφυρες χτίζουμε, φράγματα γκρεμίζουμε

Παροιμιώδεις και χαρακτηριστικές φράσεις

Να χρησιμοποιείς ό,τι ταλέντα έχεις. Το δάσος θα ήταν ένα πολύ σιωπηλό μέρος αν τα μόνα πουλιά που κελαηδούσαν, ήταν αυτά που κελαηδούν καλύτερα.

Henry Van Dyke, 1852-1933, Αμερικανός ποιητής

Όλοι ζούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό, αλλά δεν έχουμε όλοι τον ίδιο ορίζοντα.

Konrad Adenauer, 1876-1967, Γερμανός καγκελάριος

Ο καλύτερος τρόπος για να αντιστέκεσαι είναι να μην εξομοιώνεσαι.

Μάρκος Αυρήλιος, 121-180 μ.Χ., Ρωμαίος Αυτοκράτορας

Διατηρήστε τα συμφέροντα που σας συνδέουν με την κοινωνία, αλλά καλλιεργήστε τα αισθήματα που σας χωρίζουν από αυτήν.

Nicolas Chamfort, 1740-1794, Γάλλος συγγραφέας

Πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι.

Φρήντριχ Νίτσε, 1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος

Το να ξέρεις αυτό που ξέρει όλος ο κόσμος, είναι σαν να μην ξέρεις τίποτα. Η γνώση αρχίζει εκεί όπου αρχίζει αυτό που ο κόσμος αγνοεί.

Remy de Gourmont, 1858-1915, Γάλλος ποιητής

Δυο δρόμοι χώριζαν στο δάσος και εγώ πήρα το δρόμο τον λιγότερο ταξιδεμένο, και αυτό είναι που έκανε όλη τη διαφορά.

Robert Frost, 1874-1963, Αμερικανός ποιητής

Για να διαφοροποιηθούμε από τους άλλους πρέπει να έχουμε κάτι κοινό.

Εβγκένι Κασέγιεφ, Σύγχρονος Ρώσος γνωμικογράφος

Νομίζω πως ψάχνουμε να βρούμε διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους, γιατί αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε λιγότερο μόνοι.

Carson McCullers, 1917-1967, Αμερικανίδα συγγραφέας

Το να είσαι σαν τον καθένα είναι το ίδιο σαν να είσαι κανένας.

Rod Serling, 1924-1975, Αμερικανός ηθοποιός και σεναριογράφος

Οι άνθρωποι, ψάχνοντας την ευτυχία και την ολοκλήρωση, παίρνουν διαφορετικούς δρόμους. Επειδή δεν ακολουθούν το δρόμο που ακολουθείς εσύ, δεν σημαίνει ότι έχουν χαθεί.

H. Jackson Brown, Jr., Αμερικανός συγγραφέας αυτοβοήθειας

Δεν υπάρχουν ούτε δυο άνθρωποι στον κόσμο που να βλέπουν τη ζωή με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Βόλφγκανγκ Γκαίτε, 1749-1832, Γερμανός ποιητής & φιλόσοφος

Να διώχνετε τη σκέψη πως έχετε προτερήματα που δεν έχουν οι άλλοι.

Λέων Τολστόι, 1828-1910, Ρώσος συγγραφέας

Το μυστικό της επιτυχίας; Να είσαι διαφορετικός από τους άλλους.

Γούντυ Άλλεν, 1935-, Αμερικανός ηθοποιός & σκηνοθέτης

Για να είναι κανείς αναντικατάστατος, πρέπει να είναι πάντα διαφορετικός.

Coco Chanel, 1883-1971, Γαλλίδα σχεδιάστρια μόδας

Η δίψα για πρωτοτυπία της μοντέρνας τέχνης κάνει τον μέτριο καλλιτέχνη να πιστεύει ότι το μυστικό της πρωτοτυπίας συνίσταται στο να είναι διαφορετικός.

Nicolás Gómez Dávila, 1913-1994, Κολομβιανός συγγραφέας

Μοιραστείτε τις ομοιότητές μας, επευφημήστε τις διαφορές μας.

Scott Peck, 1936-2005, Αμερικανός ψυχίατρος

Αν ο καθένας μπορούσε να καταλάβει πως ό,τι είναι σωστό για μένα δεν είναι απαραίτητα σωστό για όλους τους άλλους, ο κόσμος θα ήταν ένα πολύ πιο ευτυχισμένο μέρος.

William Glasser, 1925 -, Αμερικανός ψυχοθεραπευτής

Η δύναμη βρίσκεται στις διαφορές, όχι στις ομοιότητες.

Stephen Covey, 1932-2012, Αμερικανός συγγραφέας αυτοβοήθειας

Το περιβάλλον είναι όλα όσα δεν είναι εγώ.

Αλβέρτος Αϊνστάιν, 1879-1955, Γερμανοεβραίος φυσικός

Η σπουδαιότητα στην τέχνη δεν είναι να βρίσκει αυτό που είναι κοινό, αλλά αυτό που είναι μοναδικό.

Isaac Bashevis Singer, 1902-1991, Αμερικανοπολωνοεβραίος συγγραφέας

Τα καλύτερα πράγματα και οι καλύτεροι άνθρωποι βγαίνουν μέσα από τη διαφορετικότητα. Είμαι εναντίον της ομογενοποίησης της κοινωνίας, επειδή θέλω την κρέμα να ξεχωρίζει.

Robert Frost, 1874-1963, Αμερικανός ποιητής

Η διαφορετικότητα ίσως είναι το πιο δύσκολο πράγμα που υπάρχει σε μια κοινωνία, αλλά μπορεί να είναι και το πιο επικίνδυνο αν δεν υπάρχει.

William Sloane Coffin, 1924-2006, Αμερικανός ιεροκήρυκας & ακτιβιστής

Μην κάνετε στους άλλους αυτό που θα θέλατε να κάνουν σε σας. Τα γούστα τους μπορεί να διαφέρουν από τα δικά σας.

Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, 1856-1950, Ιρλανδός συγγραφέας, Νόμπελ 1925

Θα πρέπει να ξέρουμε όλοι ότι η διαφορετικότητα κεντάει ένα πλούσιο χαλί, και πρέπει να καταλάβουμε πως όλοι οι κόμποι του χαλιού έχουν ισότιμη αξία, ανεξάρτητα από το χρώμα τους.

Maya Angelou, 1928-, Αφροαμερικανίδα ποιήτρια & συγγραφέας

Δεν κατορθώνουν να πιστέψουν οι Έλληνες ότι ένας άνθρωπος που σκέπτεται διαφορετικά από αυτούς μπορεί να είναι πολύ άξιος, πολύ έντιμος, πολύ χρήσιμος άνθρωπος. Άξιοι, έντιμοι, χρήσιμοι είναι μονάχα αυτοί που συμφωνούν μαζί μας. Οι άλλοι όλοι: φωτιά και τσεκούρι!

Γεώργιος Θεοτοκάς, 1905-1966, Έλληνας συγγραφέας

Τα πάντα ήταν διαφορετικά πριν αλλάξουν όλα.

Ανώνυμος

Όποτε οι άλλοι συμφωνούν μαζί μου, αισθάνομαι ότι δεν πρέπει να έχω δίκιο.

Oscar Wilde, 1854-1900, Ιρλανδός συγγραφέας

Αν ακολουθείς ένα πλήθος, δεν πρόκειται να σ’ ακολουθήσει κανένα πλήθος.

Ανώνυμος

Δώδεκα Απόστολοι, ο καθένας με τον πόνο του.

Ελληνική Παροιμία

Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας.

Ελληνική παροιμία

Άλλος το μακρύ του κι άλλος το κοντό του.

Ελληνική Παροιμία

Απ' όλα έχει ο μπαξές.

Ελληνική Παροιμία

ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Έχω δικαίωμα στη διαφορά.

Μην το βλέπεις σα συμφορά .

Η διαφορετικότητα είναι ομορφιά.

Άσπροι, κίτρινοι, κοκκινωποί.

Μπορούμε να ζήσουμε μαζί.

Τι κι αν είμαι διαφορετικός;

Τι κι αν είμαι απ’ άλλη φυλή;

Τι κι αν έχω διαφορετική καταγωγή;

Είναι δικαίωμα αυτό κι όχι ντροπή.

Έλα να σου μάθω άλλα παιχνίδια .

Δε βαρέθηκες τα ίδια;

Έλα να σου μάθω κι έναν χορό.

Με τρελό τρελό ρυθμό.

Κοίτα γύρω σου τη φύση.

Έχει χιλιάδες χρώματα.

Κι άλλα τόσα αρώματα .

         

   Την επιμέλεια των κειμένων και της οργάνωσης της εκδήλωσης της    

            Δ΄τάξης του 2^ου Δ. Σχ. Ν. Ιωνίας είχε ο δάσκαλος κ. Ματζίρης Κων/νος 

Στο Μουσείο του Θεόφιλου

Σήμερα, Τετάρτη 23 Απριλίου 2013, επισκεφτήκαμε το Μουσείο του Θεόφιλου-οικία Κοντού στην Ανακασιά του Πηλίου. Γνωρίσαμε από κοντά το έργο του.

 Ο Θεόφιλος, γιος του Γαβριήλ Χατζημιχαήλ και της Πηνελόπης Ζωγράφου, ήταν το πρώτο από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας. Γεννήθηκε στη Βαρειά της Μυτιλήνης γύρω στα 1867.

Στο σχολείο αντί για γράμματα γιόμιζε τα τεφτέρια του με ζωγραφιές. Αντί να παίζει με τ’ άλλα παιδιά, κατέβαινε στο υπόγειο του σπιτιού του, που ήταν και αποθήκη και ζωγράφιζε με τις ώρες.
Άνθρωπος πράος και κλειστός, χωρίς να έχει φίλους και εχθρούς. Η ζωγραφική έγινε η γλώσσα του για να επικοινωνεί με τους άλλους. Η φυσαρμόνικά του τον συντροφεύει στη μοναξιά του, ενώ τα παιδιά ήταν τα μόνα πλάσματα που αγαπούσε κι ας του έστηναν άσχημα παιχνίδια και του έκαναν καζούρα. Τα είχε οργανώσει σε θίασο και έδινε παραστάσεις στο ύπαιθρο, με δικά του έργα που είχε εμπνευστεί από τα κατορθώματα του Μεγαλέξανδρου. Στα χέρια του τα φτηνά χαρτόνια ζωγραφισμένα με νερομπογιές γίνονται πανοπλίες για τα ξυπόλητα παιδιά που μεταμορφώνονται σε στρατιώτες.
Στα 1912, στην Ανακασιά, στο πανηγύρι της Παναγιάς ο Θεόφιλος γνώρισε τον κυρ Γιάννη Κοντό. Ο Ανωβολιώτης Μυλωνάς μαζί με την γυναίκα του την κυρα-Ασπασία ήταν οι άνθρωποι που τον καλοδέχτηκαν και τον φιλοξένησαν στο σπιτικό τους. Εκείνος με τα πινέλα και τα χρώματά του στον τελευταίο όροφο του αρχοντικού δημιούργησε τα πιο ωραία έργα του. Ιστορίες και πρόσωπα από την ελληνική μυθολογία και την επανάσταση του ’21, τοπία, άγρια ζώα και γλάστρες με λουλούδια ξετυλίγονται στους τοίχους σαν να ξεφυλλίζεις βιβλίο με εικόνες.
Ο Θεόφιλος πέρασε και από άλλους τόπους, την Άλλη–Μεριά, τις Μηλιές, … Το όνομά του είχε γίνει πολύ γνωστό και όποιος ήθελε να στολίσει το σπίτι του ή το μαγαζί του με αληθινές ζωγραφιές, φώναζε το Θεόφιλο.

 Ψάχνω και παρατηρώ… πίνακα να βρω

Αυτό που σε κερδίζει στο έργο του Θεόφιλου είναι το χρώμα που είναι άταχτο και ζωηρό, χαρούμενο
και ζωντανό, εκφραστικό και δυνατό. Οι ζωγραφιές του νομίζεις πως είναι μικρού παιδιού.
Στη σάλα του αρχοντικού να βρεις και να παρατηρήσεις τους πίνακες με βάση τις παρακάτω
φράσεις-κλειδιά που σου δίνονται. Να δώσεις ένα τίτλο για κάθε πίνακα.

Ντυμένος με σκούρο ρούχο και άσπρο κολάρο. Ο σύντροφός του φορά τη γιορτινή πουκαμίσα
με τα αφράτα χρωματιστά κρόσσια

…………………………………………………………………………………………………

Το κανόνι σταμάτησε να βαρά. Ο αρχηγός ξαποσταίνει και τα παλικάρια του στήσανε χορό.

…………………………………………………………………………………………………

Στο κεφάλι του έχει φτερά, άγγελος δεν είναι. Στα χρόνια τα αρχαία προστάτης ήταν των

κλεφτών.

…………………………………………………………………………………………………

Στον ώμο έχει το τουφέκι, στο χέρι λάσο κρατά και το αγρίμι κυνηγά.

…………………………………………………………………………………………………

Καφετής στην όψη. Σαρακηνός τ’ όνομά του. Πειρατής δεν είναι. Το μπαλκόνι του Πηλίου

αγναντεύει και όλη η Ανακασιά το ξέρει.

…………………………………………………………………………………………………

Τραγουδά για τη λευτεριά «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά 40 χρόνια σκλαβιά και

φυλακή».

…………………………………………………………………………………………………

Περικεφαλαία φορεί κι έχει όψη γνωστή, αν τις φωτογραφίες του πρώτου ορόφου έχεις δει.

…………………………………………………………………………………………………

Σημαία ευλογεί και είναι εικόνα από την Ιστορία γνωστή.

…………………………………………………………………………………………………

Με το τουφέκι του «βασιλιά» σημαδεύει.

……………………………………………………………………………………………

 

Lets Do It Greece,

 

 

 

 

Η Δημοτική Ενότητα Ν. Ιωνίας του Δήμου Βόλου συμμετέχοντας στην εκστρατεία καθαρισμού Lets Do It Greece, προσκάλεσε συλλόγους και σχολεία να λάβουν μέρος στην κοινή αυτή προσπάθεια, που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια πιο όμορφη και πιο καθαρή πόλη.

Θεμέλιος λίθος για την επιτυχία της εκστρατείας καθαρισμού Lets Do It Greece, αλλά και της ευαισθητοποίησης στα θέματα διαχείρισης απορριμμάτων και προστασίας του περιβάλλοντος, είναι το κτίσιμο πολύτιμων συνεργασιών με τοπικούς φορείς και συλλόγους, με μαθητές και νέους, με ενεργούς πολίτες και δημότες.

«Το περιβάλλον δε θέλει πολλά από τους λίγους αλλά λίγα από τους πολλούς».

Η Χρυσούλα, ο Δημήτρης Κ., η Βίβιαν και η Θωμαή συμμετείχαν από την Ε2 τάξη του 6ου Δημοτικού Σχολείου Ν. Ιωνίας Βόλου.

 

Μια εικονογράφος στο σχολείο μας...

 

 

 

Την Παρασκευή 12 Απριλίου 2013, οι μαθητές/τριες των Α' και Ε' τάξεων του 6ου Δημοτικού Σχολείου Ν. Ιωνίας Βόλου είχαν μια όμορφη και ξεχωριστή συνάντηση με τη ζωγράφο Αγγελική Κούρκουλου, που επισκέφτηκε το σχολείο μας με την ιδιότητα και ...της εικονοφράφου. Τα παιδιά είδαν το πρόσφατο Βιβλίο της Έλενας Στανιού "Το μπαούλο στη σοφίτα" με εικονογράφηση της Αγγελικής Κούρκουλου και είχαν την ευκαιρία να δουν και τα αυθεντικά ζωγραφικά έργα που έγιναν εικόνες του βιβλίου. Ευχαριστούμε θερμά την Αγγελική για την επίσκεψή της στο σχολείο μας...και ελπίζουμε και σε νέες δημιουργικές συναντήσεις.

 

 

Η Αγγελική Κούρκουλου γεννήθηκε μια μέρα του Ιούνη στο νησί των Φαιάκων, την Κέρκυρα.

Στο χωριό της έζησε την ομορφιά της φύσης που έγινε και  το πιο σημαντικό ερέθισμα για τη ζωγραφική της. Το ηλεκτρικό ρεύμα  άργησε να πάει στο χωριό της και σαν το σκοτάδι έπεφτε οι σκιές γινόταν παραμυθένιες φιγούρες, ξωτικά και νεράιδες, ενώ τ’ αστέρια τ’ ουρανού πολύτιμα πετράδια.

 Ο πατέρας της την ταξίδευε στη μαγεία της ζωγραφικής, κάθε φορά που τον έβλεπε να σκιτσάρει πάνω στα πακέτα τσιγάρων «Καρέλια». Ήξερε με λίγες και γρήγορες  μολυβιές να δίνει ζωή στο ασήμαντο χαρτί.

Μα και ο παππούς της  έχει τη θέση του στα πρώτα της βιώματα. Κάθε φορά που έφερνε στο σπίτι παστό μπακαλιάρο τυλιγμένο σε στρατσόχαρτο, το χοντρό χαρτί περνούσε στα χέρια της Αγγελικής με την προτροπή του καλοκάγαθου παππού «θα σου χρειαστεί μικρή μου».

 Η μικρή Αγγελική δεν είχε τελάρα, δεν είχε ακουαρέλες και χρώματα, δεν είχε υλικά και πινέλα, αλλά είχε την τύχη να έχει στο πατρικό της μια μεγάλη βεράντα. Ναι μια βεράντα δίχως πλακάκια στρωμένη με λείο τσιμέντο.

Στο χωριό της παλιά δεν είχαν πλακάκια και έβαζαν στο πάτωμα ένα κόκκινο χρώμα ή πράσινο ανάλογα με τα γούστα του καθενός. Το δικό της πάτωμα  ήταν κόκκινο, πολύ καλά γυαλισμένο και  η επιφάνειά του επίπεδη. Εκεί, με ένα κομμάτι από σπασμένο μαλακό κεραμίδι, έκανε τις νεράιδες της, τα ξωτικά της. Εκεί τα τοπία, το σύμπαν, όλα, ότι έβλεπε ή φανταζόταν.

Στο δημοτικό σχολείο η Αγγελική  μαζί με τα άλλα παιδιά  έκανε κατασκευές με κοχύλια και με φασόλια, έκανε γλυπτική με άργιλο. Η Κούρκουλου ξεχώριζε κι ο δάσκαλος την  άφηνε να κλείνεται στην άλλη αίθουσα του σχολείου, τη μεγάλη και να φτιάχνει τα τεράστια σκηνικά για την 28^η Οκτωβρίου, την 25η Μαρτίου και για τις εξετάσεις στο τέλος της σχολικής χρονιάς.

 Κοπέλα από την Ελλάδα βρέθηκε στη Νέα Υόρκη παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών. Η συμμετοχή της σ’ ένα  διαγωνισμό ζωγραφικής αλλάζει την πορεία της ζωής της. Τα παιδιά της στο  σχολείο κι εκείνη σε σχολή ζωγραφικής.

Σήμερα ζει και εργάζεται, ως ζωγράφος και εικονογράφος βιβλίων, στο Βόλο.

 

 

 

Οι ζωγραφιές που έγιναν εικόνες του βιβλίου

Τα λίμερικ

Σήμερα μας επισκέφτηκε η δασκάλα Θεοδοσία Ράπτου και μας έμαθε την τεχνική να γράφουμε ποιήματα-λίμερικ.

Τα λίμερικ (limerick) είναι ποιήματα μιας στροφής με πέντε στίχους και ομοιοκαταληξία (ο πρώτος, ο δεύτερος και ο πέμπτος στίχος μεταξύ τους και ο τρίτος με τον τέταρτο),  σατιρικά ή απλώς κωμικά, "δίχως νόημα".

Ο πρώτος στίχος περιέχει την παρουσίαση του πρωταγωνιστή
Στον δεύτερο αποκαλύπτεται η ιδιότητά του.
Στον τρίτο και τέταρτο έχουμε την πραγματοποίηση κάποιας ενέργειας.
Ο πέμπτος στίχος είναι αφιερωμένος στην εμφάνιση ενός τελικού επιθέτου ή παραλόγου.
Στην Ελλάδα, πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ είναι ο Γιώργος Σεφέρης. Το 1975 εξέδωσε μια συλλογή από λίμερικ, με τον τίτλο Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά.
Το πρώτο ποίημα της συλλογής είναι:

Ήταν μια κοπέλα από τη Σάμο
που έχωσε το δεξί της στην άμμο
και με τ' άλλο χέρι
εκρατούσε ένα αστέρι
ετούτη η κοπέλα απ' τη Σάμο.

Να και τα δικά μας λίμερικ
 

Ήταν ένα άλογο από το Βόλο
που κάθε μέρα πήγαινε για πόλο

έπαιζε με μια κόκκινη μπάλα

μέσα στη λιακάδα
ετούτο το άλογο από το Βόλο.
Κωνσταντίνος Στέλλος

Είδα ένα άλογο πολύ φανταχτερό
που είχε ένα χαλινάρι λαμπερό
κάποτε έχασε το χαλινάρι
κι έτρωγε χορτάρι
εκείνο το άλογο το φανταχτερό.
Μαρία Καλκίμη

 

Ήταν ένα άλογο από την Πύλη

που με φίλησε στα χείλη
το άλογο τότε τρελάθηκε
έτρεχε-έτρεχε και χάθηκε
ετούτο το άλογο από την Πύλη.
Θανάσης Πολυχρονιάδης

Ήταν ένα μήλο από τη Ρόδο
που δεν του άρεσε να μένει μόνο
προσπαθούσε να βρει παρέα
και μετακόμισε στον Περαία
ετούτο το μήλο από τη Ρόδο.
Μαρία Νικολοπούλου

 

Ήταν ένας ιπποπόταμος μέσα στο ποτάμι

Και μασουλούσε ένα καλάμι
Έτρωγε κι έπινε νερό
Και λαχταρούσε ένα χυμό
Ήταν ένας λαίμαργος ιπποπόταμος μέσα στο ποτάμι.
Βασιλική Σπανού

 

Ήταν ένα νησί πολύ-πολύ μεγάλο

που σαν αυτό δεν ήταν άλλο.
Εκεί ζούσαν οι δώδεκα αθάνατοι θεοί
και μια μέρα βρήκαν μια σακούλα γεμάτη φαί
σε εκείνο το πολύ-πολύ μεγάλο νησί.
Αθανασία Λουκάκη

Ήταν ένας ταύρος από το Βόλο

που μπήκε σ’ ένα μαγικό ασανσέρ και πήγε στο Βόρειο Πόλο.
Όπως περπατούσε μπήκε σε μια σπηλιά
και μια αρκούδα τον πήρε αγκαλιά
ετούτος ο παράξενος ταύρος από το Βόλο.
Χρήστος Γεωργαντάς

 

 

Ήταν ένας ταύρος από το Βόλο
που του άρεσε να παίζει πόλο.
Μια μέρα έχασε την μπάλα
και του χάρισαν μια κουτάλα
στον απρόσεκτο ταύρο από το Βόλο.
Δημήτρης Κούγκουλας 
 
Ήταν ο Αργύρης από τη Θεσσαλονίκη
που στο χώμα βρήκε ένα σκουλήκι
μετά το πήρε και το πήγε στο παρτέρι
και σαπούνισε το ένα του το χέρι
αυτός ο όμορφος Αργύρης από τη Θεσσαλονίκη!
Χρυσούλα Βέτσικα

 

Ήταν ο Νικηφόρος από τα Ιωάννινα
που φορούσε δυο παπούτσια πάνινα
φόρεσε κι ένα παλτό
και ήπιε κι ένα ποτό
αυτός ο Νικηφόρος από τα Ιωάννινα.
Θανάσης Νικολόπουλος

 

Ήταν μια νεράιδα μέσα σ’ ένα σπίτι
που ‘χε για φίλο ένα σπουργίτι
ήταν όλη τη μέρα μαζί
επειδή ήταν φίλοι καλοί
η νεράιδα και το σπουργίτι μέσα στο σπίτι.
Ιωάννα Σιάρρα

 

Ήταν ένας άνθρωπος απ’ το φεγγάρι
που ήρθε στην Ελλάδα για να φάει σαλιγκάρι.
Ήθελε να φάει πολλά
μα στο τέλος έφαγε μουσταλευριά
ετούτος ο περίεργος άνθρωπος από το φεγγάρι!
Θωμαή Πολυχρόνη

 

Ήταν ένα στρείδι από την Κρήτη
που βρέθηκε στον Ψηλορείτη
στη συνέχεια εγώ το κοιτώ
και μέσα του βρίσκω φαγητό
ετούτο το ωραίο στρείδι από τη Κρήτη!
Σταύρος Τσάτσης

 

Στο χωριό μου πέρυσι το καλοκαίρι

φυσούσε πολύ-πολύ το αγέρι.
Τα Σάββατα έβγαινα στην πλατεία
κι έπινα λεμονάδες από τα ψυγεία
στο χωριό μου εκεί πέρυσι το καλοκαίρι.
Στέλιος Πούλιος

 

 

Ήταν ένας γάτος από την Ουγγαρία

και ήθελε συνέχεια να είναι από δίπλα του μια κυρία.
Όταν πήγε στην Ελλάδα, την πήρε μαζί του
γιατί την αγαπούσε και την ήθελε για όλη τη ζωή του
αυτός ο όμορφος γάτος από την Ουγγαρία.
Αλέξανδρος Μπακόλας

 

Ήταν ένα γατάκι από τη Λάρισα
που το είδα και λαχτάρισα
το πήραμε στο σπιτάκι
κι έφαγε ένα ψαράκι
ετούτο το φαγανό γατάκι από τη Λάρισα.
Βίβιαν Ρίζου

 

Ήταν ένας άνθρωπος στο δρόμο
ξάφνου έπεσε και χτύπησε στον ώμο
ήρθε ένας κύριος και τον πήγε στο νοσοκομείο
κι οι γιατροί του είπαν θέλεις χειρουργείο
ετούτος ο μοναχικός άνθρωπος στο δρόμο.
Νατάσα Καραγκούνη