Η λίστα ιστολογίων μου

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Mετάλλια και διακρίσεις


 
Στις 9 και 10 Μαρτίου έγιναν στη Λάρισα οι χειμερινοί αγώνες κολύμβησης προαγωνιστικών 9,10,11, & 12 ετών, περιφέρειας Θεσσαλίας. Μαθητές και μαθήτριες της Ε2 συμμετείχαν στους αγώνες και απέσπασαν μετάλλια.
Ο Στέλιος Πούλιος: χρυσό στα 200μ μεικτή ατομική, ασημένιο στα 4χ100 μεικτή ομαδικό και χάλκινο στα 50 πεταλούδα ατομικό και στα 4χ100 ελεύθερο ομαδικό.
Θ Θανάσης Νικολόπουλος: ασημένιο στη σκυτάλη 4χ100 μικτή ομαδική, χάλκινο στη σκυτάλη 4χ100 ομαδική ελεύθερο και χάλκινο στα 50μ ελεύθερο.
Μαρία Νικολοπούλου: χρυσό στην σκυτάλη 4χ100 ομαδική ελεύθερο και ασημένιο στη 200μ μεικτή ατομική.
 
Επίσης με καλές επιδόσεις συμμετείχαν η Αθανασία Λουκάκη στα 50μ ύπτιο, 100μ ύπτιο και 200μ ύπτιο και η Θωμαή Πολυχρόνη στα 50μ ελεύθερο και 100μ ύπτιο.
Συγχαρητήρια στα παιδιά, πάντα να έχουν καλές επιδόσεις και να γνωρίζουν πως όλοι κερδίζουν το "μετάλλιο" της συμμετοχής και του καλού αγώνα.

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Ημέρα κατά της σχολικής βίας

 
 
Η 6η Μαρτίου ήταν η πανελλήνια ημέρα κατά της σχολικής βίας. Η τάξη μας υλοποιεί σχετικό πρόγραμμα. Με αφορμή την ημέρα αυτή οι μαθητές/τριες δημιούργησαν αφίσες με  σχετικά μηνύματα.
Η βία κρύβεται καλά πίσω από μια προσβλητική κουβέντα ή κοροϊδία, πίσω από ένα σπρώξιμο στο διάλειμμα...
 
 
 
Υπάρχουν χέρια που φυτεύουν ένα δέντρο
και άλλα χέρια που του βάζουνε φωτιά
υπάρχουν χέρια που σαν πέσεις σε σηκώνουνε ξανά
σίγουρα θα `χεις συναντήσει δύο χέρια σαν κι αυτά

Υπάρχουν χέρια που πατάνε την σκανδάλη
και άλλα χέρια που προσφέρουν γιατρειά
υπάρχουν χέρια που χτυπάνε χέρια αλύπητα σκληρά
ίσως μια μέρα συναντήσεις δύο χέρια σαν κι αυτά

Υπάρχουν χέρια που έχουν μάθει να σου δίνουν
και άλλα χέρια που ζητάνε μοναχά
υπάρχουν χέρια που τις νύχτες σε χαϊδεύουν στοργικά
σίγουρα θα `χεις συναντήσει δύο χέρια σαν κι αυτά

Υπάρχουν χέρια που απ’ το άδικο έχουν σφίξει
έχουνε σφίξει και έχουν γίνει μια γροθιά
και μ’ άλλα χέρια έχουν σμίξει για να σβήσουν την φωτιά
ίσως τα χέρια τα δικά μας να `ναι χέρια σαν κι αυτά

Βλέπω κι απόψε εδώ μέσα κάτι χέρια
χειροκροτάνε και μας δίνουνε χαρά
θα `θελα λίγο να σηκώσουμε τα χέρια μας ψηλά
να τραγουδήσουμε παρέα με δυο χέρια σαν κι αυτά.
  
 
 

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Παιχνίδια στην Αρχαία Αθήνα


 
Αυτήν την περίοδο στο μάθημα της Γλώσσας γίνεται αναφορά στα παιχνίδια. Η μουσειοσκευή «Παιχνίδια στην Αρχαία Αθήνα» από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, μας έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τα παιχνίδια εκείνης της εποχής και να διαπιστώσουμε πως πολλά από αυτά παίζονταν από τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας, από τους γονείς μας αλλά παίζονται κι από εμάς.
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Το σπίτι μας βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη, μιας και ο πατέρας μου είναι κτηματίας. Εκτός από τους γονείς μου και τη μικρή μου αδερφή, την Τιμαρέτη, μαζί μας μένουν και οι δούλοι που βοηθούν στις καθημερινές εργασίες.
Το όνομά μου είναι Λύσις. Ο καλύτερός μου φίλος ονομάζεται Φίλων και μαζί με τα άλλα αγόρια της παρέας, τις ώρες που δεν είμαστε στο σχολείο ή στην παλαίστρα, παίζουμε στις γειτονιές μέχρι να βραδιάσει.
Το πρώτο μου παιχνίδι, μωρό ακόμα στην κούνια, ήταν η πλαταγή, μια πήλινη κουδουνίστρα.
Μόλις μεγάλωσα μου χάρισαν το πρώτο μου άθυρμα, ένα αλογάκι πάνω σε ρόδες.
Το παιχνίδι που λαχταρούσα ήταν ένα αμαξάκι με ρόδες, σαν αυτό που χάρισαν στον Κλέονα  οι γονείς του. Μια και λοιπόν δεν έχω αμαξάκι συχνά καβαλούσα ένα καλάμι και έκανα πως κάλπαζα πάνω στο άλογό μου. «Κάλαμον περιβήναι» το ονομάζαμε εμείς αυτό το παιχνίδι.
Η Τιμαρέτη με τη φίλη της την Ασπασία παίζουν με τις πλαγγώνες, κούκλες πήλινες όπου τα χέρια και τα πόδια τους στερεώνονται στο σώμα με σύρμα έτσι που να κουνιούνται και να μοιάζουν ζωντανές.
Άλλα παιχνίδια που παίζαμε ήταν ο στρόβιλος (σβούρα), η σφαίρα (μπάλα), η ίυγξ, ο τροχός (τσέρκι), το γιο-γιο, η χαλκή μυία (τυφλόμυγα), οι αστράγαλοι (κότσια), η ακινητίνδα (αγαλματάκια), το κολλαβίζειν (τζιζ) και άλλα.»
Διασκευή-περίληψη από σχετικό βιβλίο της μουσειοσκευής.